Թեգ - Հայ գրող
2013-02-20 00:00:00
Բուքն է լալիս. հողմ ու ձյուն, Մառախուղ է և մշուշ. — Ո՞վ է անվերջ հեծեծում, Ո՞վ է կանչում այսպես ուշ։ Ո՞վ է շրջում անդադար, Ու՞մ է կանչում հիմա նա, Ես հեռու եմ, ես օ
2013-02-20 00:00:00
Այսօր եղիր քրոջ պես — Անչար, մաքուր և գթոտ,— Գրկենք իրար ու նստենք, Նստենք մինչև առավոտ... Այսօր եղիր որպես մայր — Բարի, քնքուշ, նրբազգաց,— Նստիր
2013-02-20 00:00:00
Երգում է քամին, լալիս է նորից, Անհույս ու անվերջ մղկտում է նա. — Այս մութ գիշերում այնքան կա թախիծ, Այնքան տրտունջ ու գանգատ կա հիմա։ Իմ դուռն է ծեծում քամին խոլական, Իմ
2013-02-19 00:00:00
Ինձ չես սիրում, ուրիշին, Ուրիշին ես սիրում դու — Եվ անզոր է ու չնչին Քո դեմ տանջանքն իմ հոգու։ Դու անցնում ես ամեն օր, Անցնում՝ ինձ չես նկատում,— Եվ դարձել եմ
2013-02-19 00:00:00
Վահան Տերյան «Կույր լինելու ցանկություն»
Ես գիտեմ հիմա.— ամենքի նըման Մի սովորական աղջիկ էիր դու. Ես էի պճնել փայլով դյութական Գորշ պատկերը քո կյանքի և հոգու։ Ես էի լցրել տխրությամբ սիրուն Քո փոքրիկ սրտի դատարկը անգու
2013-02-19 00:00:00
Մեգ է, անձրև ու մշուշ Իմ այգում մերկ, Դառը թախիծ ու վերհուշ, — Անվախճան երգ։ Հողմն է լալիս թփերում Մերկ ու վտիտ. Ցուրտ է, խավար է հեռուն Եվ անժպիտ։ Սիրտըս թախծոտ ու խոցոտ, Հոգիս հիվանդ, —
2013-02-19 00:00:00
Պտտվի՛ր, պտտվի՛ր, կարուսել, Ես քո երգը վաղուց եմ լսել… Հեքիաթ էր, և հմայք, և անծիր Խնդություն մշուշում վարդագույն, Դու նենգոտ քնքշությամբ ժպտացիր Արևոտ ժպիտով իմ հոգուն… Սիրո խոսք, և համ
2013-02-17 00:00:00
Ես եմ, դու ես, ես ու դու Գիշերում այս դյութական, Մենք մենակ ենք,— ես ու դու Ես էլ ղու եմ՝ ես չըկամ… Չըկան օրերն ահարկու, Չըկա ժամ ու ժամանակ, Ուրվական ենք մենք երկու Միշտ իրար հետ, միշտ մ
2013-02-17 00:00:00
Վահան Տերյան «Սիրտըս ցավում է»
Սիրտըս ցավում է անցած գնացած Օրերիս համար. — Մեկը շշուկով պատմում է կամաց Մեկը իմ հոգին տանջում է համառ։ Այդ հուշերի մեջ կա մի քաղցր ցավ. Մի թովիչ երազ. — Մեկը իմ սիրտը փշրելով անցավ Ու հե
2013-02-17 00:00:00
Վահան Տերյան «Ես սիրում եմ քո մեղավոր աչքերը խոր»
Ես սիրում եմ քո մեղավոր աչքերը խոր, Գիշերվա պես խորհրդավոր. Քո մեղավոր, խորհրդավոր աչքերը մութ, Որպես թովիչ իրիկնամուտ։ Քո աչքերի անծայր ծովում մեղքն է դողում, Որպես գարնան մթնշաղում։ Քո աչքերում կա մ
