Չեմ լռելու

Որքան էլ անհույս գոռալս թվա,
Ես չեմ լռելու, չեմ ընկրկելու...
Եվ ինչ էլ ասես, ու ինչ էլ ուզես,
Միևնույն է, ես քեզ չեմ թողնելու:
Որքան էլ անխոս խոսքերս թվան,
Ես պիտի ասեմ, ես չեմ լռելու,
Թեկուզ հուզմունքից սեղմված կոկորդով,
Պատրաստ եմ ես անվերջ գոռալու:
Աշխարհում այս անիծյալ,
Ուր գոռոցից դեռ ոչ ոք չի շահել,
Ես քո անունը կգոռամ անվերջ,
Ես կպահանջեմ որ իմը լինես:
Ինչ դժվարության էլ հանդիպեմ կյանքում,
Մեկ է պայքարելու եմ , ես չեմ հանձնվելու,
Որքան էլ որ սիրտս դողա սարսափից,
Ես չեմ լռելու, ես չեմ հուզվելու:
Եվ թեկուզ սերս քեզ համար անցյալ դառնա,
Մեկ է քեզ իմ սեր, ես չեմ մոռանա,
Իմ հոգու ուրախ ու տխուր պահին,
Քո ժպիտը միշտ կսփոփի իմ հոգին:
Ուզում եմ սիրես, անկեղծ սիրով ինձ,
Ու կարոտես` ինչպես ես եմ կարոտում քեզ,
Ինչպես ես եմ գոռալ ուզում քո անունը,
Այնպես էլ դու իմը գոռաս, այնպես էլ դու` ինձ միշտ կանչես:
Ու թե հանկարծ իմ գոռոցը արհամարհես,
Ու ինձ չսիրես, իմը չլինես,
Սիրտս կլռի ու կքարանա՝
Գոռալ ձգտելու,ցավը մեղմելու...
Եվ ով էլ կյանքում իմ մարմին տիրի,
Իմ հարազատը դու ես լինելու,
Իմ հոգին միշտ էլ քեզ է կանչելու, 
Չէ՞ որ գոռոցս լսելի է միայն քո լուսե հոգուն...

Հեղինակ` Հայ Գրքամոլներ
Խմբագրեց` Հասմիկ Մելիքսեթյանը