Ջիովաննի Բոկաչչո «Դեկամերոն»

► Մեծ է զորությունը սիրո, որը սիրահարներին դրդում է դիմել դժվարին սխրանքների, դիմանալ չտեսնված ու անսպասելի վտանգների:

► Լավ գիտեք, որ մարդիկ սիրահարվում են ոչ թե նախամտածված ընտրության, այլ ըստ իրենց փափագի ու ցանկության. իմ ուժերը մի քանի անգամ փորձեցին չենթարկվել այդ օրենքին, սակայն ընդդիմանալու հնարավորություն չունենալով` ես Ձեզ սիրել եմ, սիրում եմ ու միշտ պիտի սիրեմ:

► Ես չեմ կարծում, թե կարող է լինել մի բան, թեկուզև դժվարին ու վտանգավոր, որ թունդ սիրահարված մարդը չհամաձակի անել:

► Ինչու ես սիրում նրան, ինչու ես հանդուրժում, որ քեզ խելքահան անեն խաբուսիկ սերն ու հույսը հրապուրիչ: Բաց հոգուդ աչքերը ու նայիր ինքդ քեզ, ո՜վ տարաբախտ: Ասպարեզ տուր բանականությանդ, սանձիր կիրքդ վավաշական, չափավորիր ցանկությունները քո հիվանդագին և այլ ընթացք տուր մտածումներիդ: Ի սկզբանե դիմադիր եղիր հեշտասիրությանը, հաղթահարիր ինքդ քեզ քանի դեռ ժամանակ կա: Դու չպետք է ցանկանաս սիրել նրան, դա անազնիվ բան է: Եթե անգամ համոզված լինեիր, որ կարող ես փափագիդ հասնել (իսկ դու համոզված չես), դարձյալ պարտավոր էիր փախչել այն բանից, որ ուզում ես անել, պարտավոր էիր փախչել` նկատի առնելով իսկական բարեկամության ու պարտքի պահանջը...

► Ազատությունը բարիք ու առաքինություն է ստեղծում, բռնությունը`չարիք ու մոլություն:

► Նույնիսկ աղքատիկ խրճիթներում երկնքից իջնում են աստվածային հոգիներ, ինչպես որ արքայական պալատներում հայտնվում են այնպիսիք, որոնք ավելի շուտ արժանի պիտի լինեին խոզ արածացնելու, քան մարդկանց վրա իշխելու:

► Որքան հույսը նվազում է,այքան սերը սաստկանում է:

► Սուտ բարեպաշտ կանայք, որ ավելի շուտ բառերն են կշռադատում, քան գործերը, և ավեի շուտ  ջանում են լավ երևալ, քան լինել այդպիսին:

► Ես հարստության կարիք ունեցող տղամարդուն գերադասում եմ տղամարդու կարիք ունեցող հարստությունից:

► Միմիայն միջակությունն է, որ ծանոթ չէ նախանձի զգացումին:

► Երկար մնացին նրանք այդ վիճակում, չհամարձակվելով մեկ-մեկու որևէ խոսք ասել, թեև նրանցից յուրաքանչյուրը խիստ ցանկանում էր այդ բանը անել:

► Աղքատությունը մարդուց խլում է ոչ թե նրա առաքինությունը, այլ միայն ունեցվածքը:

► Սիրո օրենքներն ավելի զորավոր են, քան մյուս բոլոր օրենքները, նրանք խորտակում են ոչ միայն բարեկամության, այլև Աստծո օրենքները:

► Իմ սերը, որ շատ ավելի ջերմ էր այլոց սիրուց, և որը խզել կամ սասանել չկարողացան ոչ իմ դիտավորության ճիգը, ոչ բարեկամներիս խորհուրդը, ոչ ակներև խայտառակվելու ահը, ոչ հնարավոր վտանգը` ժամանակի ընթացքում ինքն իրեն այնպես թուլացավ, որ այժմ իմ հոգում թողել է լոկ այն հաճույքը, որ նա սովորաբար պատճառում է նրանց, ովքեր չափից ավելի հեռուն չեն նավարկում նրա մռայլ ջրերով: Եվ որքան որ առաջ նա ծանր էր ինձ համար, այնքան այժմ, տառապանքի փարատումից հետո, ես վերապրում եմ դա որպես հաճելի մի բան:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: