Պարույր Սևակ «Խանդում եմ»

Ես խանդո՞ւմ եմ:

Անկեղծ ասած, թե ամոթ չէ,
Ինձ շատ ծանոթ և շատ մոտ չէ
Այդ ահավոր խանդ կոչվածը.
Իմ մեջ, գուցե, բնությունից
Ինչ-որ մի բան անտեսված է,
Ուրիշ մի բան՝ տնտեսված է:

Ընդամենը գիտեմ լոկ այն,
Որ ես այնտեղ, որտեղ մարդիկ
Հավանաբար և խանդում են,
Բարկանում եմ – ոչ տևական,
Քմծիծաղում – անբավական,
Կամ ծիծաղում – անբնական,
Եվ… եղածը ես քանդում եմ:

Մեր խորտակված սերը վկա…