Անդրե Մորուա «Դոն Ժուան կամ Բայրոնի կյանքը»

► Նա իսկական ընկեր էր. մեկն այն անսեթևեթ, քնքշորեն անձնվեր աղջիկներից, որոնց չսիրելու հիմարություն ունեն տղամարդիկ:

► Դարվինն ասում էր, թե բուժվող մարդը կարող է թեթևանալ, եթե ազատորեն խոսի իր հիվանդության մասին:

► Մառախլապատ ու խոնավ կլիմային վարժված որոշ մարդկանց նման, որոնք միայն մշուշների ու անձրևների տակ են իրենց առողջ զգում, նա չէր հանդուրժում երջանկության արևը:

► Հաճախ դժվար կյանքը արագացնում է բանականության կազմավորումը: Երջանիկ երեխան ինքնքհոսի է թողնվում և իր ծնողներից ստանում է պատրաստի ճշմարտություններ: Կռիվների թոհուբոհում մեծացող երեխան դատում է իր ծնողներին և ինքը կազմում իր աշխարհային մտապատկերը, որը հաճախ… դաժան է լինում:

► Լեդի Բայրոնը Նրան կորցնում էր իր լրջությամբ: Ամուսինն ասում էր «Ես կնոջից միայն ծիծաղ եմ խնդրում»:

► Մարդիկ ըմբոշխնում են այն, ինչ սովորական չէ, եթե նույնիսկ դժբախտություն է այդ անսովորը:

► Դժոխքը գոյություն ունի, բայց նա մեր ներսում է, և ապրողներն իրենք են սուզվում նրա մեջ:

► Ցասումը նման է ներշնչման, որովհետև հիանալիորեն մոլորեցնում է դատողությունը:

► Կինը չի կարող սիրել տղամարդուն հենց տղամարդու համար, եթե նրան չի սիրում այն ոճիրների մեջ, որ նա գործում է:

► Լավ պաշտպանված սրտերի մեջ սողսկելու համար սերը տարօրինակ կերպարանափոխություններ է կրում:

► Անկարելի է կաթիլ անգամ ավելացնել, երբ բաժակն արդեն բերնեբերան լեցուն է դառնության հեղուկով:

► Կանայք տղամարդկանցից շատ ավելի ուժեղ են կապվում, երբ քնքշություն հիշեցնող վերաբերմունքի են արժանանում:

► Միայն ուժեղ զգայնությունն է մեզ տալիս մեր ինքնության գիտակցությունը:

► Մեծ հափշտակությամբ վեպեր ու ողբերգություններ ընթերցող մարդու համար չկա ավելի հրապուրիչ, բան քան արկածախնդրությունը:

► Հաճախ, երջանկության և վերելքի արտաքին, տեսանելի ու շոշափելի նշաններն ու խորհրդանիշները հայտնվում են լոկ այն ժամանակ, երբ իրականում ամեն ինչ արդեն փլուզվում է:

► Մեր ցանկություններն ու արարքները արդյունք են մեր ջղերի որոշակի պահանջների, որոնք դժվար է բառերով սահմանել:

► Լավագույնը կանխավայելման ուրախությունն է, քանզի այն, ինչ ցանկալի է, միշտ էլ չափազանց ուշ է գալիս, միշտ էլ չափից դուրս ուշ է տրվում, երբ արդեն դրանով իսկապես ուրախանալ այլևս չես կարող:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: