Անդրե Մորուա «Ընդմիջված չվերթ»

► Մեր ճաշակները միանգամայն համընկնում էին. նրանք կարողանում էին ինձ հաճոյախոսել:

► Ինձ այնպիսի ապահովության զգացողություն էր ներշնչում, ինչպիսին` ավելի ուշ ներկայիս ամուսինն ամուսնության առաջին տարիներին:

► Ես ինքս բավական բարդ եմ, և պարզ մարդիկ ինձ գրավում են:

► Գիտեի, որ Լոնդոնը կտրել-անցնելն ինչ-որ անծանոթի հետ, այն էլ գիշերվա կեսին, անզգույշ քայլ էր: Կանխատեսում էի հնարավոր վտանգները: Նույնիսկ մտքովս չանցավ մերժել:

► Գիտեի, որ Լոնդոնը կտրել-անցնելն ինչ-որ անծանոթի հետ, այն էլ գիշերվա կեսին, անզգույշ քայլ էր: Կանխատեսում էի հնարավոր վտանգները: Նույնիսկ մտքովս չանցավ մերժել:

► Ես պետք է նրան սիրեմ, քանի որ որոշել եմ` կյանքիս մշտական ուղեկիցն է լինելու:

► Կան ամուսնություններ, դեպի որոնց մղվում ենք ինքնաբերաբար, դանդաղ և աննկատ կերպով, առանց իրական ցանկության: Հանկարծ հայտնվում ենք պարտավորության առջև: Այլևս ետ քաշվելու քաջություն չենք ունենում և արժանանում ձախոսղված ճակատագրի:

► Ես նույնիսկ նախընտրում եմ անկեղծ անտարբերությունը աղմկոտ և արտահայտված սնոբիզմին:

► Սարկազմն անհանգիստ խղճի մասին է վկայում:

► Սակայն նրա խոսքերում խորաթափանց անկեղծություն էր զգացվում, որն ամենահազվագյուտ բանն է աշխարհում: Այո, մի խորաթափանց անկեղծություն… Հասկանու՞մ եք, մարդկանց մեծամասնությունը չեն ասում այն, ինչ մտածում են: Իրենց բոլոր նախադասություններում միշտ հետին միտք կա: Արտահայտած միտքն էլ միշտ քողարկում է մեկ այլ միտք, որ ցանկանում են գաղտնի պահել: Կամ ասում են ինչ պատահի` առանց մտածելու: 

► Պետք է կարողանալ չկորցնել ինքնատիրապետումը: Ինչու՞ տրվել գետի հոսանքին. չէ՞ որ դուք լողալ գիտեք:

► Մարդու կյանքում կան հազվագյուտ պահեր, երբ ամեն ինչ որշվում է մեկընդմիշտ: Հենց այդ հազվագյուտ պահերին այո կամ ոչ ասելու համարձակություն պետք է ունենաք:

► Նա, ով չի փնտրում այն, ինչ մարդիկ երջանկություն են անվանում, ընդունակ է սիրել ուրիշներին այնպես, ինչպես նրանք պետք է սիրված լինեն և դրանում է տեսնում իր երջանկությունը:

► Ես բազմաթիվ սիրահարված կանանց եմ ճանաչել: Այդպիսի կինը կույրի պես հետևում է սիրած տղամարդուն: Ասես արթմնի երազում լինի: Մեկ օր արթնանում է` սարսափահար հայտնաբերելով, որ քայլում է տանիքի եզրով, և որ վտանգի են ենթարկվում: Այդ պահին միակ միտքը վերադառնալն է անձկալի առօրյային:

► Խղճմտանք ունեցող տղամարդը հետևում է կնոջը: Այնուհետև, ինչպես ասում են, տուն-տեղ են ստեղծում: Ասես զինաթափված մարտիկ լինի:

► Տիրանալը դեռ ոչինչ չի նշանակում, սակայն համաձայնությունն ամեն ինչ է:

► Անշուշտ մարդու էությունը չես փոխի, այլ կարող ես միայն աննշան փոփոխությունների ենթարկել:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: