► Ես վախենում եմ, որ նրանք, ովքեր ինձ գիտեն այնպես, ինչպես միշտ լինում եմ, հանկարծ հայտնաբերեն, որ ես ուրիշ կողմեր էլ ունեմ` շատ ավելի լավ, շատ ավելի բարի: Ես վախենում եմ, որ սկսեն ինձ վրա ծիծաղել, ինձ սենտիմենտալ համարեն և լուրջ չընդունեն: Ես սովորել եմ, որ իմ նկատմամբ լուրջ չեն վերաբերվում, բայց դրան միայն մակերեսային Աննա է սովոր, միայն նա կարող է դա հանդուրժել, իսկ մյուսը լուրջ է և խիստ անզոր:
► Այդ «լավ» Աննան երբեք չի երևում մարդկանց, բայց երբ ես մենակ եմ լինում, նա իշխում է: Ես հաստատ գիտեմ, թե ինչպիսին եմ ուզում լինել` ինչպիսին կամ հոգով, բայց դժբախտաբար ես այդպիսին եմ միայն ինձ համար, և գուցե դա է պատճառը, որ ես բնավորությամբ ինձ խորն ու ծածկամիտ եմ համարում, իսկ ուրիշները` մարդամոտ ու մակերեսային: Ներքուստ ինձ միշտ այն մաքուր և լավ Աննան է ուղղություն ցույց տալիս, իսկ արտաքուստ ես պարզապես ուրախ թռչկոտան այծ եմ:
► Չեմ կարողանում բոլորի ներկայությամբ լսել, ինչպես հարկն է, որովհետև լավ երաժշտությունն ինձ միշտ խորապես հուզում է:
► Նվաճել երջանկությունը, նշանակում է աշխատել դրան հասնելու համար, լինել լավ մարդ, և ոչ թե առևտուր անել կամ ծուլանալ: Ծուլությունը կարող է հաճելի թվալ, բայց միայն աշխատանքն է մարդուն բավականություն պատճառում:
► Պարզապես հրաշք է, որ ես իմ բոլոր հույսերը դեռ չեմ կորցրել: եվ չէ՞ որ իմ բոլոր հույսերն անհեթեթ ու անիրագործելի են թվում: Բայց ես, հակառակ բոլորի, ամուր կառչում եմ դրանցից, որովհետև հաստատ հավատում եմ, որ մարդը բարի է: Ինձ համար աներևակայելի է ամեն ինչ կառուցել մահվան, դժբախտության ու քաոսի գաղափարի վրա: Տեսնում եմ, որ աշխարհն աստիճանաբար ավելի ու ավելի է վերածվում անապատի, ավելի մոտիկից եմ լսում ամպրոպի ճայթյունը, որ կարող է և մեզ սպանել, լսում եմ միլիոնավոր մարդկանց տառապանքը և, այնուամենայնիվ, երբ նայում եմ երկնքին, մտածում եմ, որ ամեն ինչ կփոխվի դեպի լավը, որ այս դժբախտությանը վերջ կլինի և աշխարհին նորից կտիրի խաղաղություն և հանգստություն: Իսկ մինչ այդ ես պետք է բարձր պահեմ իմ իդեալը և գուցե այդ ժամանակ` ապագայում, այն, այնուամենայնիվ, իրականանա:
► Շատախոսությունը կանացի սովորություն է, և դա ժառանգական է, իսկ ժառանգականության դեմ պայքարելը շատ դժվար է:
► Սիրո համար խոչընդոտ չկա:
► Իսկ ես չեմ ձգտում ավելորդ համեստության, ես գտնում եմ, որ վճռական մարդիկ կյանքում ավելի մեծ հաջողություններ են ունենում։
► Հուշերը զգեստներից թանկ են:
► Թուղթն ամեն ինչ հանդուրժում է:
► Չափից ավելի համեստ մի լինիր, Աննա, և ավելի շատ բանի կհասնես:
► Վճռական մարդիկ կյանքում ավելի մեծ հաջողություններ են ունենում:
► Բանն այն է, որ գրավչություն չեն ունենում, դրանք կարող են զարմացնել, ապշեցնել, սենսացիա առաջացնել, բայց նրանց պակասում է ձգողական ուժը, որը հատուկ է այն ամենին, ինչը գոյանում է աստիճանաբար, աճում է, զարգանում և հասնում կատարելության։
► Ես քեզ մի բան կարող եմ ասել. եթե ուզում ես մարդուն ճանաչել ինչպես որ հարկն է,պետք է գոնե մեկ անգամ վիճել նրա հետ:Միայն այդ ժամանակ կարելի է դատել նրա մասին:
► Երբեմն ես մտածում եմ գուցե Աստված ինձ փորձում է: Ես պետք է աշխատեմ ինձ վրա առանց որևէ օրինակի և առանց որևէ օգնության, և փոխարենը ես ուժեղ կլինեմ և տոկուն:
► Պետք է լինել ոչ այնպիսին, ինչպիսին ես եմ ուզում, կամ հիմա էլ ես այն չեմ, ինչպիսին կուզեի լինել, և որ ամեն ինչ պետք է այնպես չանել, ինչպես ես եմ ուզում: Ես ուզում եմ ուրիշ մարդ դառնալ, որովհետև ես այդպիսին չեմ, ինչպիսին կուզենայի լինել...
► Ինձ պետք չեն արտաքուստ ցուցադրվող նրբություններ, ինձ պետք չեն, այսպես կոչված, «անկեղծ-բարեկամական զրույցներ»:
► Հենց որ բերանս բաց եմ անում, նրանց արդեն թվում է, որ ես ավելորդ բան եմ ասում, բավական է որ լռեմ, և նրանց համար դա ծիծաղելի թվա, իմ յուրաքանչյուր պատասխանը` անպատկառություն, յուրաքանչյուր խելացի միտքս` նենգություն, եթե ես հոգնել եմ` ուրեմն ես ծույլ եմ, եթե մի կտոր ավելի եմ ուտում` եսամոլ եմ, հիմար, վախկոտ, խորամանկ. մի խոսքով բոլորը չես կարող թվարկել: Ամբողջ օրը միայն կլսես, որ ես անտանելի արարած եմ, թեև ես ձևացնում եմ, որ ինձ համար ծիծաղելի է և ընդհանրապես արհամարհում եմ, բայց իրականում բոլորովին էլ անտարբեր չեմ լինում:
► Ամեն կշտամբանքի մեջ էլ ճշմարտություն կա:
► Սկսում եմ միջոցներ փնտրել դառնալու այնպիսին, ինչպիսին կուզեի, ինչպիսին կկարողանայի դառնալ, եթե...այո, եթե աշխարհում ուրիշ մարդիկ չլինեին...
► Ամեն մի երեխա ինքը պետք է իրեն դաստիարակի:
► Ավելի լավ է միանգամից անկեղծորեն ամեն ինչ ասել, հատկապես եթե դա անհրաժեշտ է:
► Մեկ լինում են երջանկության գագաթնակետին, մեկ գլորվում են վշտի անդունդը:
► Հիմար մարդիկ տանել չեն կարողանում, երբ ուրիշները մի որևէ բան իրենցից ավելի են անոււմ:
► Մարդուն կարող են բոլորը սիրել, բայց և նա մենակ կլինի, եթե մեկը չկա, որի համար նա «աշխարհում բոլորից թանկն է»:
► Շատ էջեր ես կարող էի ջնջել կամ շուռ տալ, նախօրոք ներքևում գրելով. «Այդ բոլորը անցյալ է»:
► Ըստ էության, երիտասրդութունն ավելի մենակ է, քան ծերությունը:
Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով:
Դիտեք ավելին Մեջբերումներ Գրքերից բաժնում
մեկնաբանություններ