Թող ես կռվե՛մ, ու ո՛չ մեկ ինձ չխանգարի,
Թող մարտնչե՛մ չարանենգի բանակի դեմ,
Թող, որ խմեմ թեկուզ վերջի՛ն կումը դարի՝
Դառնահյութով լցված թասով անտե՛ր, անդե՛մ,
Թող, որ կռվե՛մ ու ընթանամ որպես հրթի՜ռ,
Ու ո՛չ մեկ ինձ թող չփորձի արգելակել,
Այնպես ուժե՛ղ պիտի զարկեմ չարքի մռթին,
Որ պարտադրեմ իր իսկ մաղձը լրիվ լակե՛լ,
Թող ես կռվե՛մ կորնածարար չարին ընդդեմ,
Ու թե չօգնեն, թող չփորձե՛ն ինձ խանգարել,
Եթե բարին դժվարում է հաղթանակել,
Ես իմ լո՜ւյսը նրան կտամ, այն որ պահե՜լ եմ, ամբարե՜լ:
Ու կվառվեմ մոմի՜ նման, մինչև վերելքը այս դարի,
Որ հանգուցեմ հաղթանա՜կը կարմիր թելով,
Թող ես կռվե՛մ, ու ո՛չ մեկ ինձ չխանգարի,
Բարի՛ն պիտի հաղթանակի՛, բարին պիտի հաղթի հրո՛վ:
Հեղինակ՝ © Առլեն Շահվերդյան
Դիտեք ավելին Ստեղծագործություններ բաժնում
մեկնաբանություններ