Ավետիս Ահարոնյան «Լռություն»

► Կնոջ կյանքը հենց մեծ լռություն է: Սիրել խորը և անզուսպ սիրով, հոգու մեջ կրել մայրությունը, սրտի մեջ զգալ կյանքը իր ալեկոծ ու փոթորկոտ խորհուրդներով, վառ երազներով. և այս բոլորը լռության ու խավարի մեջ մաշել ու ոչնչացնել կամաց-կամաց` ահա շատ կանանց ճակատագիրը:

► Հուսախաբ սրտերի մա՜հը…Ով կարող է չափել ցավի խորությունը, որ այդ մահվան ընկերն է: Մեռնող սրտերը լռության մեջ փուլ եկող աշխարհներ են, որոնք այլևս երբեք չեն շինվում...

► Լռության մեջ հրաշալիքներ են կատարվում, բայց եթե այդ բոլորը պիտի թաքնված մնան նույն լռության մեջ, ինչ արժեք ունի լռության մեջ կատարվածը:

► Երանի՜ թե մեր այս դժբախտ աշխարհում ճչալ կարողանան բոլոր զոհերը, որոնք տառապում են լռության մեջ, ծածուկ տնքում են ցավերի բեռի տակ, տրորված են ոտների տակ և լալիս են իրենց սրտերի խորքում...

► Բոլոր ոճիրները լռության մեջ են կատարվում: Ես ատում եմ այդ լռությունը, նա հրեշի պես ծանրացած է աշխարհի վրա և օժանդակում է խավարի թանձրանալուն...

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: