Գրքամոլ Ակումբ. Բաց քննարկում. Բերնհարդ Շլինկ «Ընթերցողը»

Դեկտեմբերի 15-ին տեղի ունեցավ «Գրքամոլ» ակումբի կողմից խոստացված և երկար սպասված Բերնհարդ Շլինկի «Ընթերցողը» գրքի բաց քննարկումը: Ի ուրախություն հավաքվածների՝ քննարկմանը ներկա էր նաև գրքի հայերեն թարգմանության հեղինակ տիկին Գայանե Գինոյանը, ով հենց սկսեց քննարկումը՝ ներկայացնելով գրքի ստեղծման համառոտ պատմությունը, նրա հիմնական բովանդակությունը, թարգմանության ընթացքը և իր վերաբերմունքը այս ստեղծագործության նկատմամբ: Քննարկմանը՝ բացի «Գրքամոլ ակումբի» անդամներից, ներկա էին նաև բազմաթիվ այլ գրքամոլներ, ովքեր ակտիվորեն իրենց մասնակցությունն էին ցուցաբերում գրքի քննարկմանը և ովքեր վերջում ցանկություն հայտնեցին դառնալու Գրքամոլ Ակումբի հաջորդ խմբի անդամներից: Ընթերցողները նշում էին, որ ստեղծագործությունը առանձնանում էր իր յուրահատուկ սյուժեով, խորը և գեղեցիկ նկարագրություններով, որոնք կարդացողներին հնարավորություն էին տալիս ամբողջությամբ մտնել գրքի մեջ, հերոսների կերպարների մեջ, զգալ նրանց հոգեկան ապրումները, ականատես լինել համակենտրոնացման ճամբարներում հրեաների տանջանքներին: Գրքամոլների բանակը հիմնականում բաժանվել էր երկու հատվածի. նրանց ովքեր կարծում էին, որ գիրքը տասնհինգամյա պատանու և երեսունվեցամյա կնոջ սիրո մասին էր, և նրանց, ովքեր գրքում կենտրոնացել էին հատկապես հոլոքոստին ու համակենտրոնացման ճամբարներում հրեաների նկատմամբ անմարդկային վերաբերմունքին: Շատ կարծիքների համաձայն էլ գիրքը ներման մասին էր, նոր սերունդի գերմանացի ժողովրդի ներողությունը համակենտրոնացման ճամբարներում զոհվածների, ողջ մնացածների անմարդկային տանջանքների, սառնասրտության, անտարբերության համար:  Գրքի էջերում ընթեցողները բացահայտեցին երջանկությունը, զգացին տխրություն, սիրեցին անսահման, ապրեցին հիասթափություններ. «Թախիծը համակում է մեզ, երբ հետադարձ հայացքով նայելիս գեղեցիկ հիշողությունները փշրվում են: Այդ երջանկությունը պայմանավորված է ոչ թե իրավիճակով, այլ ակնկալիքով, որը չի կատարվել»: Հեղինակի մտքերում հանդիպեցին սեփական մտորումներին՝ «Կյանքիս ընթացքում հաճախ եմ ինչ-որ բան արել, որի օգտին չէի վճռել, և չեմ արել մի բան, ինչի օգտին վճռել էի... Չեմ կարծում, որ մտածելը և վճռելը որևէ ազդեցություն չունեն գործելու վրա: Բայց գործելիս հենց այնպես չի կատարվում այն, ինչ դրանից առաջ մտածել ու որոշել եմ: Չնայած այն ծագում է անկախ ամեն ինչից, բայց մնում է որպես իմ գործողություն, իմ միտք և իմ որոշում», հոգին կեղեքող «ԻՆՉՈ՞ւ»-ների հետ. «Երբեմն հիշողությունը երջանկությանն այլևս հավատարիմ չի մնում, երբ վերջը ցավ է պատճառում: Մի՞թե երջանկությունը երջանկություն է համարվում միայն այն դեպքում, երբ հավերժական է: Մի՞թե ցավով կարող է ավարտվել միայն այն, ինչը մինչ այդ ցավոտ է եղել, չգիտակցված ու չընկալված»… Ավելացան նոր «ինչու՞»-ներ, որոնք երբեք չեն թողնի դառնալ անտարբեր շրջապատող աշխարհի, մարդկային կյանքերի, ճակատագրերի նկատմամբ: Հանդիպեցին իրենց այն կողմերին, որոնք խնամքով թաքցնում են աշխարհից. «Նա միշտ էր պայքարում և միշտ էլ պայքարել էր, ոչ թե որ ցույց տա, թե ինչ կարող է, այլ որ թաքցնի այն, ինչ չի կարող»: Գրքի թարգմանչուհի Գայանե Գինոյանը և Գրքամոլ Ակումբի հիմնադիրներ Հասմիկ Մելիքսեթյանն ու Համլետ Մուրադյանը[/caption] Տիկին Գինոյանը ակտիվորեն օժանդակում էր քննարկմանը, պատասխանում ներկաների բազմաթիվ հարցերին և պետք եղած պահին գտնում գրքի այն հատվածը, որը  տվյալ պահին դառնում էր քննարկման առարկա: Ջերմ հանդիպումը ևս մեկ անգամ ապացույց էր, որ հայ երիտասարդությունը զգում է այսպիսի միջոցառումների կարիք, որտեղ կկարողանա արտահայտել գրքի մասին իր մտքերը և կիսվել իր զգացածով: Եվ այն, որ Գրքամոլ նախաձեռնությունը հաղթականորեն շարժվում է առաջ և հասնում իր առջև դրված նպատակներին, արդեն իսկ փաստ է՝ որը նշվում է բոլորի կողմից:

Հ.Գ. Գրքամոլ Ակումբը ևս մեկ անգամ առանձնակի շնորհակալություն է հայտնում տիկին Գինոյանին հիանալի թարգմանության, հետաքրքիր տեղեկությունների, ակտիվ քննարկման և վերջում քննարկման մասնակիցներին նվիրած գրքերի համար: © Գայանե Ափոյան
Բոլոր նկարները՝ Գրքամոլի ֆեյսբուքյան էջում: