Գրքամոլ Ակումբ. Բաց քննարկում. Էդգար Հարությունյան «Նվիրվելու արվեստը կամ ձոն վարդին»
2015-12-06 6073
Դեկտեմբերի 5-ին տեղի ունեցավ «Գրքամոլ» ակումբի հերթական բաց քննարկումը, որի հյուրն էր լուսանկարիչ, գրող Էդգար Հարությունյանը։ Երիտասարդ լուսանկարչի հեղինակային գործը, որ կոչվեց «Նվիրվելու արվեստը կամ ձոն վարդին», ամռանը գլխավորում էր երևանյան բեսթսելերների շարքը։ Հանդիպման հենց սկզբում հեղինակը նշեց, որ ինքն իրեն դեռևս գրող չի համարում և կարծում է, որ նման կոչման կարող է արժանանալ միայն մի քանի հաջողված գործ հեղինակելուց հետո։ Բայց նաև նշեց, որ նման ցանկություն կա ու արդեն մտածում է երկրորդ գործի հրատարակման մասին։ «Հաճախ էի փախչում դպրոցից՝ մի վայրկյան շուտ տուն հասնելու ու հայ դասականների գործերը կարդալու համար։ Դեռ այն օրերից երազում էի սեփական հեղինակային հաստափոր գրքերի մասին։ Մտածում էի՝ տեսնես կգա ժամանակ, երբ մեր տան գրադարանը կլցվի Էդգար Հարությունյանի գրքերով։ Որոշեցի սկսել համառոտ տարբերակից»,- նշում է հեղինակը ժպիտով։ Հանդիպման ընթացքում գրքամոլ ակումբի ընթերցողները հնչեցրին իրենց կարծիքները գրքի մասին, ինչպես նաև շատ այլ ընթերցասերներ, որոնք ակումբի անդամ չեն, բայց ներկա էին բաց քննարկմանը, ներկայացրին իրենց վերլուծությունները։ Այն հարցին, թե ըստ հեղինակի իր գրքի նման ժողովրդականության վայելումը կապ ունի Էդգար Հարությունյանի որպես լուսանկարիչ ճանաչվածության հետ, հեղինակը նշեց, որ բնականաբար գրքի նման մասշտաբային վաճառքին մեծապես նպաստեց իր հայտնի և հաջողված լուսանկարիչ լինելու հանգամանքը, բայց դա էլ չի կարող նշանակել, որ ինչ էլ գրված լիներ գրքում, կդառնար բեսթսելեր։ Էդգար Հարությունյան ստեղծագործողին կարելի է շատ բնորոշումներ տալ՝ կարդալով իր հեղինակային գիրքը։ Այնտեղ նշված մտքերում շնչում է ապրված կյանք։ Բայց սա չի նշանակում, որ գրքին պետք է անդրադառնալ իբրև մի կյանքի պատմություն։ Այն պետք է ուսումնասիրել իբրև գրական արժեք, ընդունել կամ չընդունել այն՝ այլ հարց է, բայց ստեղծագործությունը պահանջում է գրական հողի վրա հիմնված վերլուծություն։ «Գրքամոլ ակումբ»-ը երկու ժամից ավել շնչեց վարդի բույրը, ապրեց հեղինակի նվիրումն ու գնահատեց դրա արժևորումը։ Մենք մաղթում ենք հեղինակին նորանոր ստեղծագործական ձեռքբերումներ, մտքեր, որոնք կդրդեն ընթերցողին հասկանալ սեփական հույզերն ու արժևորել անգամ սայթաքումները։ Եթե մարդու գերագույն դրսևորումը համարվում է մտածելու ունակությունը, ապա հեղինակի գերագույն դրսևորումը դրդելն է ընթերցողին մտածել։
Հ.Գ. Հանդիպման բոլոր նկարներն՝ այստեղ:
մեկնաբանություններ