Բեն Ջոնսըն «Սելիային»
2019-04-16 1783
Սելիային
Խմիր կենացս աչքերով միայն,
Ու ես կխմեմ աչքերով իմ լուռ,
Կամ գավի ծայրին թող համբույրը այն,
Որ ամեն գինուց քաղցր է ու մաքուր:
Ու որքան էլ ես տենչամ հագեցում,
Թող որ ծարավը հոգիս խողխողի,
Քանզի նեկտարի գավն անգամ լեցուն
Քո համբույրի հետ երբեք չեմ փոխի:
Քեզ ուղարկեցի վարդերի մի փունջ,
Նվիրեցի քեզ հույսով անհատակ,
Որ կտաս նրանց ջերմություն ու շունչ,
Որ չեն թառամի քո խնամքի տակ:
Իսկ դու շնչեցիր բույրը վարդերի,
Ետ ուղարկեցիր փունջն իմ նվիրած.
Նրանք չունեին բույրը վաղեմի.
Միայն բուրմունքդ վարդերից մնաց:
Դիտեք ավելին Պոեզիա բաժնում
մեկնաբանություններ