Կամիլ Լըմոնյե «Տղամարդու սերը»

► Կինը մի օր մտավ իմ մեջ և այդ օրվանից այլևս չհեռացավ: Եվ ես դարձա նրա խռովիչ սիրո դիվահարը:

► Մարդը գերմարդկայնորեն ենթարկվում է արգելքները խախտելու հաճույքին: Նա անում է այն, ինչ արգելված է անել, և այդպիսով վկայում իր ազատությունը:

► Մարմինն սկսվեց թաքնվել և դրանից դարձավ ավելի ցանկալի:

► Եվ ինձ թվաց, թե վերջապես ճանաչեցի կինը` իր թշվառության և խայտառակության մեջ:

► Եվ ես հասկացա, որ ամեն մի կին, ցանկության ինքնաբուխ նոպայի մեջ, դառնում է գեղեցիկ:

► Իմ անկողինը՝ պարզվեց, ընդամենը խսիր է, որի վրա անասունը, կշտանալուց հետո, անուշ քուն է մտնում:

► Որևէ զբոսնող կին տեսնելիս, նրան մերկացնում էի մտովին, փորձում պատկերացնել, թե ինչպիսին կլինի կենակցելիս: Բոլոր կանանց մեջ տեսնում էի նրան, որն ինձ ավելի շուտ էր տիրացել, քան ես կհասցնեի տիրանալ նրան: Ես այդպիսով պղծում էի կույսի վեհերոտ զգացողությունը, բռնաբարում յուրաքանչյուր պատահական կնոջ մարմինը: Ես դարձել էի ծածուկ մի բռնացող, որը մտովին քողազերծում էր մարմինները: Եվ այժմ, երբ Կինն այլևս անծանոթ չէր ինձ, ես տեսնում էի նրան իր գործողությունների մեջ մերկ և անասնական, իր նրբին և անխորտակելի կառուցվածքի ճակատագրով:

► Նրա նշանակությունն այժմ փոխվել էր: Նա կորցրել էր իր գաղտնիքը...

► Հիմա միայն սկսեցի փաստել, որ անբուժելի հիվանդ եմ: Եվ դրա պատճառն իմ մարմնական ծոմապահությունն էր, որ տևել էր երկար ու մնացել չբավարարված. իմ ցանկությունները զսպելով՝ ես փաստորեն բռնություն էի գործում բնության հանդեպ: Իսկ զսպված ցանկությունը ծխի պես բարձրացել ու լցվել էր ուղեղիս մեջ և ավելի անխնա քայքայել իմ հոգևոր էությունը:

► Հանգամանքների խորհրդավոր զուգադիպումներով, մեր կամքից անկախ, կյանքի իրադարձություններն այն կերպ են հասունանում, որ մենք՝ մեկս մյուսի հանդեպ, սովորական խաղազինվորներ ենք դառնում շախմատիստի ձեռքին, որը, ենթարկվելով անսասանելի օրենքին, իրականացնում է վերջնական նպատակները: Մենք չգիտենք, թե ուր ենք գնում, սակայն հավերժական օրենքներն այդ գիտեն և մենք չենք կարող անել մի քայլ, որը նախապես որոշված չլինի և որը մեզ չմոտեցնի այն անձնավորությանը, որը գալիս է մեզ հանդիպակաց: Եվ ամեն ինչ կատարվում է շատ պարզ, ըստ որում մեր կյանքի ամենակարևոր պահերը նախապատրաստող հանգամանքները շարունակում են մնալ չնչին և գրեթե անտեսանելի գործոններ, որոնք նպաստում են առեղծվածային, վերջնական նպատակի իրագործմանը: Այնուհանդերձ, այդ գործոններն անհամար ճյուղավորումներ են ունենում ժամանակի ընթացքում: Դրանց միայն որոշ մասն է, որ իսկական նշանակություն ունի, քանզի ոչինչ չի կարող տեղի ունենալ առանց նրանց:

► Նրանք փորձում էին ներդաշնակ լինել բնությանը, նրանց կյանքում գերակայում են բնազդները, իսկ ամենից շատ նրանք գնահատում են իրենց ազատությունը:

► Իմ ցանկությունները զսպելով՝ ես փաստորեն բռնություն էի գործում բնության հանդեպ: Զսպված ցանկությունը ծխի պես բարձրացել ու լցվել էր ուղեղիս մեջ և ավելի անխնա քայքայել իմ հոգևոր էությունը:

► Ուժգին զգայունություն ունեցող անձնավորությունների նյարդային ալիքները նախապես զգում են դեպքերի անխուսափելի ընթացքը:

► Եվ ես արդեն նրան էի պատկանում՝ իմ արյան ամբողջ վայրենի խենթությամբ:

► Մեզ երկուսիս առաջնորդում էին իրադարձությունները, որը մեզ իրար մոտեցնելով, դարձել էին մեր կյանքի տերերը:

► Եվ ես չգիտեի, թե ինչպես են վերցնում կնոջը. նրա առջև կարծես մի կույս պատանի լինեի:

► Բայց բավական էր, որ նրա կուրծքը հպվեր ինձ, որպեսզի իմ մեջ կատաղի մի կիրք արթնացներ:

► Մարդը միշտ նույնն է՝ տիեզերքի փոքրիկ արտացոլումը, որ, համաձայն անփոփոխ օրենքների, ձգտում է դեպի ուրիշ գոյություններ:

► Ինձ թվում էր, թե մեկ անգամ ճանաչեցի նրան, իսկ հետո ես նրան այդպիսին չտեսա, ինչպես առաջին անգամ:

► Նա չգիտեր, թե ինչ բան է ամոթը, ինչպես Եվան՝ աշխարհի առաջին օրերին:

► Կինը ոչ միայն մկաններ ու նյարդեր ունեցող, հաճույք պատճառող մեխանիզմ է, այլև կյանքի տիղմից աճած անմաքուր ծաղիկ, Եվայի որովայնում կնքված հինավուրց խոստումների խորհրդանիշ:

► Նա տիրացավ իր սիրեկաններին, բայց սիրեկանները նրան չտիրացան ամբողջությամբ: Արտաքուստ տրվելով տղամարդկանց՝ նա իր ներսում պահպանում էր հպարտ մենակությունը:

► Ի սկզբանե տղամարդը և կինը միասին կուսական և սրբազան մի կենդանի էին սիրո մերկ գեղեցկության մեջ:

► Բավական էր, որ նա իմ շուրթերն առներ իր բերանի մեջ, որպեսզի ես մոռանայի, թե ինչպես էի ատում իրեն:

► Երկար ժամանակ կարծում էի, թե սիրում է ինձ: Բայց ամեն անգամ, երբ հարցնում էի այդ մասին, այնպիսի տեսք էր ընդունում, ասես մեռելազանգի հնչյունների տակ, գլխին կնգուղ քաշած, իրեն տանում են գելարան:

► Ըստ որոշակի օրինաչափության, մարդու մեջ հայտնված նախնական քաոսը, կրքերի անհանգիստ խառնարանն աստիճանաբար տեղը զիջում է անխռով անդորրին:

► Նրա չարաղետ գեղեցկությունը վարդախիտ մի գերեզմանոց էր, որտեղ հանգչում էին հին աճյունները:

► Տիեզերքի գեղեցկությունը կայանում է անմեղ սիրո ծիսակատարությունների մեջ, տարածվում է անսահման ու մտերիմ երկնքի տակ: Այդ սերը գոյի լուռ հպատակումն է կյանքի օրենքներին: Նա ինքն իր մեջ է պարունակում իր նպատակները և իրենից զատ ուրիշ ոչինչ չի ցանկանում, դրանով իսկ դառնալով ամբողջ կյանքը և աստվածային ծրագրի իրագործումը:

► - Երբ չգիտես, որ մեղսագործում ես, նշանակում է, որ չես մեղսագործում:

► Տիեզերքի ճանաչումը տեղի կունենա այն ժամանակ, երբ մարդը կճանաչի ինքն իրեն:

► Ես անմեղության մասին իմացա միայն կորցնելուց հետո, և Եդեմն ինձ համար դարձավ մռնչացող կենդանիներով լցված մի անապատ:

► Արևի տակ մերկ ման եկող ժողովուրդները մաքուր են և միամիտ, մինչդեռ քաղաքակիրթ մարդիկ են, որ այլասերված են, քանզի միմյանց փնտրում են զգեստների տակ:

► Երկնի և կապույտ ջրերի արտացոլումները մատչելի չեն ներքին գեղեցկությունից զուրկ մարդկանց:

► Զարմանալ կարելի է, թե մարդկային արարածի խորքերում ինչպիսի հզոր փրկարար ուժեր կան, որ կարող են մթագնած հոգին լուսավորել և առաջնորդել դեպի փրկություն: Մեր տարօրինակ անվստահությունը սեփական ուժերի նկատմամբ և մեր մշտական պահանջը՝ խորհրդանիշներին ապավինելու, ստիպում է մեզ հույսներս դնել գերբնական ուժերի միջնորդության վրա: Բայց իրականում այդ ուժերը մեր մեջ են և գոյատևում են մեր տությունների կողքին: Ողորմածության սրբազան հրեշտակները ՄԵՐ ԹԵՐԱՑՈՒՄՆԵՐԻ դժգույն դեմքն ունեն և մեր ապաքինման հույսերի խաչված ձեռքերը: Ես ժամանակին նրանց փնտրում էի Աստծու ոտքերի տակ, մինչդեռ նրանք վիրավոր պառկել և ննջում էին ԻՄ ԱՆԿՈՒՄՆԵՐԻ փետուրների վրա, և գուցե նույնիսկ ուժ չունեին իմ դեմ շուռ տալու պատժիչ սուրը, որ դիպել էր նրանց: Մենք ինքներս ենք մեր թշվառությունների և թուլությունների խնամածուները: Աստված իր մեծությամբ մեր մեջ ապաքինող ուժեր է դրել, որպեսզի հանուն մեր փրկության քերովբեների գնդեր չուղարկի: Եվ բնավ պարտադիր չէ, որպեսզի մեր մտադրությունները վճռական դրսևորվեն, ինչը, ի դեպ, ի վիճակի չեն նրանք անելու: Դա կնշանակեր չափազանց շատ բան պահանջել մարդկային թուլությունից: Բավական է, որ բնությունն իր գաղտնի ուժերը ԳՏՆԻ չարիքի միապաղաղության մեջ, որպեսզի մարդը կարողանա փրկության ճամփան գտնել: Յուրաքանչյուր վերք ձգտում է հնարավորին չափ շուտ սպիանալ, ինչպես շրթունքները, որ վերջապես փակվում են: ԵՎ ԱՅԴՊԵՍ ՍԿՍՎՈՒՄ Է ԲՈՒԺՄԱՆ ԴԱՆԴԱՂ ԸՆԹԱՑՔԸ: Պայծառ, բայց արցունքից թրջված աչքերով, ճանապարհի ծայրին տեսնում ենք մեզ հետ նորից բարեկամացած հրեշտակների բարի ժպիտը: Եվ այդ հրեշտակները ՄԵՆՔ ԻՆՔՆԵՐՍ ԵՆՔ՝ վերագտնված հույսով ու գեղեցկությամբ:

► Նա մարմնական սիրո բոլոր ճարտարությունների կանաչ ու բոսոր պտուղների մի ամբողջ մրգաստան էր ներկայացնում:

► Ես չէի կարծում, թե նման խոր այլասերվածության մեջ այդպիսի գրգռիչ վայելքներ կարող են լինել:

► «Ահա թե ինչ կուզեի ասել քեզ,- լրացրեց նա:- Եթե կարծում ես, թե ինձնից հոգնել ես և այդ պատճառով գնում ես հեռավոր մի կղզում ապրելու, և եթե այնտեղ մի աղջիկ գտնես քո ճաշակով, որը համաձայնվի քեզ համար մերկանալ, ապա լավ իմացիր, որ դու դարձյալ իմ մասին ես մտածելու: Բայց եթե այդ կղզում քեզնից զատ ուրիշ մեկը չի լինելու, ապա խոտի վրա պիտի թավալվես, հողը պիտի գրկես և, իմ անունը տալով, տիրանաս նրան»:

► Մենք այնպիսի տառապանքներ քաշեցինք, որ երկուսիս համար միայն հեռանալն էր միակ հնարավոր երջանկությունը:    

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: