Էդուարդ Ավագյան «Մի կյանքը քիչ է»

2013-11-13 8454

► Մարդիկ այսպես են. Սիրում են իրենց համար սեփական ձեռքերով կուռքեր կերտել և սեփական ձեռքով էլ ջարդուփշուր անել…

► Երբ փրկություն չկա խեղդվողը նույնիսկ ծղոտին է ձեռք գցում…

► Մարդ ամեն ինչ դժվար է ձեռք բերում` ընկեր, բարեկամ, մտերիմ, բայց շատ հեշտ է կորցնում, անչափ հեշտ…

► Առաջին քայլն անելիս մարդն ազատ է: Երկրորդ քայլից նա դառնում է առաջինի ստրուկը…

► Կյանքում իզուր ոչինչ չի լինում …

► Սիրուն կինը աչքի դրախտ է, սրտի դժոխք…

► 
-Օ, սարսափելի է, երբ բարեկամները մեզ լքում են, հեռանում են…
-Այդպես չէ: Իսկական բարեկամները մարդու երբեք չեն լքում: Նրանք պարզապես գնում են…

► Մարդ իր ցավի մասին միշտ էլ ցավով է խոսում…

► Մարդիկ կան կյանքում փնտրում են իրենց տեղը, մարդիկ էլ կան` աթոռը…

► Երկրները տարբեր են, ժամանակները նույնպես: Իսկ ազատությունը ձեռք են բերում ոչ թե կրոնի փոփոխությամբ, այլ զենքով, քանզի կրոնը հոգեկան է, իսկ ազատությունը մարմնական: Առանց զենքի ու արյունի ձեռք բերած ազատությունը ողորմության պես բան է և ստրկությունից էլ վատ…

► Հուսահատությունը թույլերի զենքն է, ուժեղների զենքը հույսն է…

► Դատրկությամբ էլ կարելի է կյանքը պռկեպռունկ լցնել…

► Նեղության մեջ մարդն ամեն ինչի էլ ձեռքը գցում է…

► Փող, փող: Ամեն ինչ այս աշխարհում դրանով է չափվում: Ոչ բարեկամ, ոչ ընկեր, ոչ վստահություն: Նա հարուստ է, բայց պայծառ երազներով, ուժեղ բազկով: Միայն այդքանով է հարուստ….

► Պատերազմում հաճախ հաղթում է ոչ թե ուժը. Այլ խորամանկությունը…

► Մարդիկ հաճախ լռում են, երբ խոսք չեն գտնում ասելու: Հաճախ էլ` երբ խոսքը շատ է լինում..․

► Աղոթքով ոչ ոք և ոչինչ չի փրկվել աշխարհում…Խելքով և ուժով է պետք կռվել…

► Պատահումէ նույնիսկ սառը ասված խոսքը կարող է տաքացնել մարդուն…

► Նոր կյանք ստեղծելու համար երբեք էլ ուշ չէ: Հինը փոխելն է ուշ…

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով:

Դիտեք ավելին Մեջբերումներ Գրքերից բաժնում

մեկնաբանություններ