Ելենա Վենտցել

Ցանկացած վատ մարդ ինքն իր համար, ինքն իր ներսում իրավացի է: Նա չէր կարող ապրել, եթե գիտակցեր իր վատ լինելը: Նա առաջ է մղում ինքնաարդարացման համակարգը, իր ձևով ներքին ամրությունը: Նրա մասին դրսից մի դատիր: Մտովի թափանցիր նրա հոգու մեջ, փորձիր հասկանալ, թե ինչով է նա ամրացրել իր հավասարակշռությունը: Ինչպե՞ս է նա ինքն իրեն տեսնում և ինչով է արդարացնում իրեն: Ուրիշի մաշկի տակ մտնելու կարողությունը տխուր շնորհ է, որ կյանքը պարգևել է մարդուն: Ցավոք, այդ շնորհն ավելի հաճախ բաժին է հասնում տկար, կյանքից նեղացած ծերերին, այլ ոչ թե երիտասարդներին ու գործունակներին: Ես համոզված եմ, նույնիսկ ամենավատ մարդը տեղի կտա քնքշանքի ու խրախուսանքի առաջ: Հիացիր նրանով (միայն անկեղծորեն) և նա քեզ հետ կլինի երջանիկ ու բարի:

Աղբյուրը՝ Հովիկ Չարխչյան