Էմիլի Բրոնտե «Մոլեգին հողմերի դարավանդ»

2022-06-01 18885

Բեռնել գիրքը

► -Դու սիրում էիր ինձ, հապա ի՞նչ իրավունք ունեիր ինձ լքելու, ի՞նչ իրավունքով, դե պատասխանի՛ր: Երբ ո՛չ աղետը, ո՛չ ստորացումը և ոչ էլ մահը` մի խոսքով այն ամենը, որ աստված և սատանան կարող են ուղարկել, չէին կարող մեզ իրարից անջատել, ինքդ արեցիր այդ, քո սեփական կամքով: Ես չեմ կոտրել քո սիրտը, ինքդ կոտրեցիր այն, և դրանով դու կոտրեցիր նաև իմ սիրտը: Եվ ամենավատն այն է, որ ես պինդ եմ: Մի՞թե ես ուզում եմ ապրել: Եվ դա ի՞նչ կյանք կլինի, երբ դու...

Մի անգամ էլ համբուրիր ինձ և թող, որ նայեմ քո աչքերին: Ես ներում եմ քեզ ինձ պատճառած ցավի համար: Ես սիրում եմ ինձ սպանողին... բայց քեզ սպանողին... ինչպե՞ս կարող եմ նրան էլ սիրել...

► Ես իմ սերը երբեք չէի արտահայտում խոսքով, բայց եթե հայացքը կարող էր խոսել, ամենասովորական ապուշն անգամ գլխի կընկեր, որ ես սիրահարված եմ մինչև ականջներս: Նա, ի վերջո, հասկացավ և սկսեց նայել ինձ պատասխան հայացքով, որն ամենաքաղցրն էր բոլոր այն հայացքներից, որ կարելի է երևակայել: Իսկ, թե ինչպես վարվեցի ես, խոստովանում եմ ամաչելով. դարձա սառույցի պես սառը և խխունջի նման քաշվեցի պատյանիս մեջ:

► Եթե ամեն ինչ կործանվի, և նա մնա, ես էլի կշարունակեմ ապրել, իսկ եթե ամեն ինչ մնա, և նա անհետանա, տիեզերքն ինձ համար կդառնա մի հսկայական օտար բան, և ես այլևս նրա մասնիկը չեմ լինի...

► -Նա երբեք չի իմանա, թե ինչքան եմ ես իրեն սիրում: Եվ սիրում եմ ոչ այն պատճառով, որ գեղեցիկ է, Նելլի, այլ որովհետև նրա մեջ ես ավելի շատ կամ, քան ինքս իմ մեջ: Ինչից էլ որ մեր հոգիները արարված լինեն, նրա հոգին և իմը նույնն են:

► - Իսկ եթե նա մոխիր դառնա, ինչի՞ մասին այդ դեպքում դուք կերազեիք: - Կերազեի` նրա հետ միասին մոխիր դառնալ:

► Զգում են սրտով, և քանի որ նա կոտրել է իմ սիրտը` ես չեմ կարող նրան կարեկցել:

► Նա, ով կատարում է իր պարտքը, վերջ ի վերջո, միշտ վարձահայտուց է լինում:

► Շնորհակալություն հայտնեք Աստծուն այն ընկերների համար, որ ունեք` նորերի մասին երազելու փոխարեն:

► Թող Աստված պատժի չար մարդկանց, մենք պետք է սովորենք ներել:

► Բարի սիրտ ունենալու դեպքում քո դեմքը գեղեցիկ կլինի, եթե անգամ դու սևամորթ լինես, իսկ երբ ունես չար սիրտ` դեմքդ ահավոր տգեղ է:

► Ես ավելի շուտ կմոռանամ ինքս ինձ, քան քեզ:

► Օտարը միշտ էլ օտար է` հարուստ լինի թե աղքատ:

► Չի կարող մարդ սիրուց մեռնել նրա համար, ում հետ նոր է ծանոթացել:

► Այնքան շատ եսասիրություն կա սիրո մեջ:

► Դու այնպիսի մի բան ես, որը հեշտությամբ գտնվում է, երբ ամենից քիչ է հարկավոր, իսկ երբ հարկավոր է, երբեք չես գտնի:

► -Իմ սերը Լինթընի նկատմամբ նման է անտառի սաղարթին. լավ գիտեմ, որ ժամանակը կփոխի այն, ինչպես ձմեռն է փոխում ծառերը: Իմ սերը Հիթքլիֆի հանդեպ նման է երկրի ընդերքի հավերժական վիմաշերտերին, որ հազիվ թե չնչին հաճույքի ակնաղբյուր լինի, բայց անհրաժեշտ է: Նելլի, ես հենց Հիթքլիֆն եմ` նա շարունակ նստած է իմ ուղեղում` ոչ որպես ուրախություն, և ոչ էլ որպես մեկը, որի համար ուրախանում եմ ավելի շատ, քան կուրախանայի ինքս ինձ համար, այլ որպես իմ իսկական էությունը: Ուստի այլևս մի՛ խոսիր մեր բաժանման մասին:

► Հասարակությունը թույն է, որը թունավորում է անգամ ամենամաքուր հոգին:

► Խելացի մարդը պետք է ի՛ր մեջ ընկերություն գտնի:-Լոքվուդ

► Ոմանք, երևի, կմտածեն, որ նա ունի լավ դաստիարակությանը չհամապատասխանող գոռոզության որոշ նշաններ: Բայց իմ մեջ եղած համակրանքի զգացումը ինձ հուշում է, որ դա բոլորովին այդպես չէ. բնազդով զգում եմ, որ միստր Հիթքլիֆի զսպվածությունը բխում է նրանից, որ նա իր զգացմունքները չի արտահայտում և չի ձգտում փոխադարձ բարեկամական կապերի:

► Հպարտ մարդիկ իրենք են սնունդ տալիս իրենց տխուր վշտերին:-Նելլի

► -Համբուրիր ինձ կրկին` առանց աչքերդ բարձացնելու... ես կներեմ քեզ ամենը` ինչ արել ես ինձ հետ... ես սիրում եմ ինձ սպանողին...

► Լինթընը դստեր մեջ ավելի շուտ սիրում էր հանգուցյալ կնոջ երեխային, քան իր սեփական միսն ու արյունը:

► Մեկը հույս էր փայփայում, մյուսը համակված էր հուսահատությամբ. նրանք իրենք ընտրեցին իրենց սեփական ճակատագիրը և արդարությամբ պետք է տանեին այն:

► Քանի որ մեկը սիրում և ցանկանում էր հարգել սիրելիին, իսկ մյուսը սիրում և ցանկանում էր, որ իրեն հարգեն, նրանք վերջ ի վերջո հասան իրենց նպատակին:

► Նա ամուր կապերով կապված էր նրա հետ... Բանականությունը չէր կարող քանդել սովորության շղթաներով ամրացված այդ կապերը:

► Ես սիրում եմ նրա ոտքերի տակի հողը...և նրա գլխավերևի օդը...և այն ամենը ինչին նա կպնում է. և նրա ասած ամեն մի բառը...սիրում եմ նրա ամեն հայացքը, ամեն շարժումը...և նրան ամբողջությամբ սիրում եմ:

► Ի՞նչը ինձ չի կապում նրա հետ, և ի՞նչը ինձ չի հիշեցնում նրան: Ես չեմ կարող ներքև նայել, նրա դեմքը ուրվագծվում է սալաքարի վրա: Այդ դեմքը ամպի յուրաքանչյուր բեկորի, յուրաքանչյուր ծառի մեջ է. գիշերը լցնում է օդը, ցերեկը հայտնվում ամեն մի առարկայի ուրվագծում, շուրջս ամենուրեք նրա պատկերն է: Տղամարդկանց ու կանանց ամենասովորական դեմքերը, իմ սեփական դիմագծերը նմանվում են նրան և հիշեցնում են նրան: Բովանդակ աշխարհը սարսափելի հուշաթերթ է, որը հիշեցնում է ինձ, որ նա գոյություն է ունեցել և որ ես նրան կորցրել եմ:

► Մեղմաբարո և մեծահոգի մարդն է, որ սիրում է իր եսը ավելի մեծ իրավունքով, քան իշխանատենչը:

► Դավաճանությունն ու բռնությունը երկսայր նիզակներ են, որ ավելի խորն են խոցում դրանք գործադրողին, քան նրա թշնամիներին:

► Նրանց երջանկությունը հասավ իր վախճանին, երբ հանգամանքները հարկադրեցին յուրաքանչյուրին զգալ, որ մեկի հետաքրքրությունների ոլորտը մյուսի խոհերի գլխավոր առարկան չէ:

► Մի՞թե ես պետք է ամեն ինչ կորցնեմ, առանց բախտ ունենալու, որ կորցրածը կվերադարձնեմ...

► Օտարականը մնում է օտարական, լինի հարուստ, թե աղքատ` միևնույն է:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով:

Դիտեք ավելին Մեջբերումներ Գրքերից բաժնում

մեկնաբանություններ