ԳարՍու «Քնած չղջիկի վերելքը»
2013-07-28 5654
► Այն` ինչին մենք ապրել ենք անվանում, իրականում միջին ականջում ինքնահաստատվելու փորձ է` անցյալի ու ապագայի ազդակներից դողացող փորձ:
► Իսկ ավելի ճիշտ հիշում եմ իմ առաջին սերը. Ինքնիրեն ստացվեց. Ոչինչ չզգացի. Հետո չէի հասկանում` ինչու չզգացի. Հետո հասկացա` ինչու չէի հասկանում Հիմա հասկանում եմ, որ առաջին սեր չի ունեցել. Հետո կհասկանամ, որ ընդհանրապես առաջին սեր չի լինում…Այն մեր` այսինքն` մարդկանց հորինած երազանքն է…
► Ճմրթված բարձի ու սավանի ծալքերում ավելի շատ հիշողություն կա քան ուղեղի ծալքերում:
► Հիշողություններ կուտակելը ցավոտ հաճույք է, Հիշողություններն հիշելը` հաճելի ցավ:
► Ամենալավ մարդը քնած երեխան է:
► Արվեստում` ամենից առաջ ու ամենից շատ կյանք է պետք: Ինչու՞, որովհետև կյանքում ամենից շատ կյանքն է պակասում:
► Իրականությունը մեր ունեցած ամենամեծ թերությունն է, իսկ ապրել ասվածը թերություններ ստեղծելու և շտկելու ժամանակահատվածն է, որ կա…
► Սիրելը հեշտ է. Մենք ենք բարդացնում…
► Չսանրվելն էլ է սանրվածք: Ի սկզբանե էլ եղել է հենց այս սանրվածքը:
► Երբ խնդիրն արհամարում ես առանց լուծելու, դառնում է գլուխկոտրուկ. Այնպես ինչպես ատամի ցավից ծնվում է գլխացավը:
► Եթե մեկ- մեկ ծնվելը չլիներ` մեռնելու ու ապրելու դադարները ինչքան տհաճ ու անհետաքրքիր կլինեին:
► Հենց էնպես, ուղղակի` ոչինչ չի լինում, բացի…. Մահից, պարզ ու հանճարեղ մահից:
► Ճշմարտությունը մաշկի ծակոտկիներով են ընդունում, ոչ թե գանգի:
Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով:
Դիտեք ավելին Մեջբերումներ Գրքերից բաժնում
մեկնաբանություններ