Համլետ Ղուկասյան «Սրտիս ճիչերն առ Աստված»

Ո՜վ բարեգութ ու լուսարար Աստվա՛ծ,
Պատժի՛ր նզովյալին, որի փափագն արյունով է ներկված,
Փրկի՛ր խաղաղասեր հոգիներին վերահաս արհավիրքից,
Թող անէանա ժանտ հրեշը քո հուժկու բազկի զարկից:
Ա՜խ, թուրք հրեշը որքա՜ն կյանքեր խլեց,
Մատաղ ու անմեղ սրտեր անողոքաբար խողխողեց,
Աստվա՛ծ, Դու եղար այս բարբարոսության անխոս վկան,
Քո աչքի առաջ մեկուկես միլիոն հայեր նահատակվեցան:
Գիտեմ, լավ գիտեմ, որ պատիժդ չի հապաղում,
Ո՛վ ամենակարող Տեր, Դու շա՜տ դռներ ես բացում,
Օգնի՛ր քեսաբցիներին, նրանց նեցուկը եղի՛ր,
Անագորույն ու անսիրտ դևին հեռո՛ւ վանիր:
Մի՛ թող վերստին երկիրս որբանա,
Մի՛ թող, որ հայը լա ու սգա,
Անցյալը մեզնից խլեց բյուրավոր սերունդներ,
Բայց հիմա ճիգերն ապարդյուն են,սատանայից սերված թուրքեր:
Աշխարհի որ մասում էլ լինենք,
Մենք անպարտ ու միասին ենք,
Հայը կա ու լինելու է,
Հայի անունը հարատևելու է...

Հեղինակ՝ © Համլետ Ղուկասյան