մեջիս կարդացողը,
խառնվում ա մեջիս պոշլիին
մեջիս ցինիկին
ու դարձնում սոուսով քաղցր հրեշ,
հետո իրանք սաղ գնում են
բայց գալիս ա մեջիս սենտիմենտալ ռոմանտիկը,
ռոմանտիզմը կոկորդս սկսում ա խեղդել
ճանգռել
ու մեջիցս հանել ինչ կա չկա ու էմոցիաներ ա
որ գալիս ա
որ տալիս ա
հետո այցելում ա մեջիս վեհը,
մեջիս հանդարտը,
մի հատ փոթորիկը նստացնում ա
ու արագ կանչում ա մեջիս կրիտիկին
որը ամբողջ աշխարհը ավիրում ա
ու ուղարկում ա բոլորին գրողի ծոցը՝
ասել է թե на*ер
ասել է թե на*уй,
բայց հետո
էս ամենից հետո
գալիս ա բարին
քո մեջի անսահման բարին
քո ամեն ինչը ներող բարին
քո մեջի անինքասեր բարին
ու լավ ա անում
տենց ա ուզում տենց ա անում
քիչ ա անում...
որովհետև ինձ ա քիչ
ինձ հասնում ա
ինձ ամեն ինչ հասնում ա
ինձ միշտ ամեն ինչ հասնում ա
ձեզ էլ ա քիչ
ձեզ էլ ա ամեն ինչ հասնում
ձեզ էլ ա ամեն ինչ տրվում,
էդ դու՛ք եք կորցնում,
էդ ե՛ս եմ կորցնում,
էս կործանված քաղաքում
սաղս իրար ենք կորցնում...
Հեղինակ՝ © Համլետ Մուրադյան
Հեղինակի մյուս ստեղծագործություններն այստեղ:
Դիտեք ավելին Ստեղծագործություններ բաժնում
մեկնաբանություններ