Հենրիկ Սենկևիչ «Յո՞ երթաս»

► Երջանիկ են աչքերս, որ քեզ տեսան. երջանիկ են ականջներս, որ լսեցին ձայնդ, որ սրնգի և կիթառի ձայնից էլ քաղցր է...

► Տխմարությունը իմաստությունից ոչնչով պակաս չէ և ոչնչով նրանից չի զանազանվում:

► Կյանքը ծիծաղի է արժանի, ուստի ծիծաղում եմ:

► Առանց հավատի չի կարող առաքինություն լինել:

► Քաղցր է ցանկանալ, բայց ավելի քաղցր է ցանկալի լինել:

► Եթե կյանքը կարելի է վտակի հետ համեմատել ,իմ վտակի մեջ ջրի փոխարեն անհանգստություն է հոսում:

► Աշխարհը շարժում է իր ուսերի վրա ոչ թե Ատլանտը, այլ կինը, և երբեմնապես խաղացնում է նրան իբրև մի գնդակ:

► Բավական չէ սիրել, պետք է գիտենալ սիրել և պետք է գիտենալ իրեն սիրեցնել:

► Աշխարհս հաստատված է խարդախության վրա, իսկ կյանքը խաբեություն է: Հոգին նույնպես խաբեություն է: Հարկավոր է միայն խելք ունենալ՝ որ կարողանաս զանազանել քաղցր խաբեությունը դառնից:

► Թեկուզ աշխարհն ու կյանքը ամենամեծ չարիքները լինեին, նրանց մեջ մի բան կմնա միշտ՝ բարիք երիտասարդությունը:

► Բախտավորությունը միշտ այնտեղ է, ուր մարդս տեսնում է նրան:

► Աշխարհիս երեսին իրերը գեղեցիկ են, բայց մարդիկ մեծ մասամբ այնպես գարշելի են, որ չարժե ափսոսալ կյանքը: Ով գիտե ապրել, պետք է իմանա և մեռնել:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: