Մի օր էլ տեսնեմ քեզ հարսնացու դառած,
Ու խմեմ վերջին բաժակը գինու, կենացդ շուրթերիս,
Աչքերդ միշտ պարզ լինեն,
Իսկ ես թաց աչքերից էլ եմ գոհ,
Միայն թե մի օր տեսնեմ քեզ, որպես հարսնացու,
Տեսնեմ, թե ինչպես են պարում մատներդ բարակ,
Տեսնեմ, թե ինչպես են ժպտում աչքերդ խոնարհ:
Ու վերջին անգամ խմեմ կենացը ձեր,
Այն վերջինը որպես նվեր,
Մի վերջին անգամ էլ կհաբուրեմ ճակատդ պարզ,
Որ մոռացված սիրուց սեր քամել գիտես...
Հեղինակ՝ © Հենզել Մանուչարյան
Դիտեք ավելին Ստեղծագործություններ բաժնում
մեկնաբանություններ