Հոսեյն Փանահի «Բանաստեղծություններ»
2017-06-12 9418
***
այստեղ
գայլերն էլ են խորը ընկճվածության մեջ
էլ ոչխար չեն հոշոտում
սիրտը հովվի սրինգին են հանձնում ու լալիս
ՃԱՆՃԻՆ ՍՊԱՆԵՑԻ
ոչ այն մեղքի համար,
որ կեղտոտ է, վատն է
կամ այն պատճառով,
որ իր շահն ու վնասը մեկը հարյուրին է,
խեղճը գլխիս շուրջ պտտվում էր,
կարծելով շաքար եմ
կամ իր հայտնի ուտեստի պես այդքան գարշելի,
լուսավորվի թող գերեզմանը նրա,
լավ ճանճ էր...
այն մեղքի համար
որ քո մասին երազից արթնացրեց
ճանճին սպանեցի
ԾԱՂԻԿ
ծաղկին
«ծաղիկ» ասացիր
ու ծաղիկը
ծաղիկ դարձավ...
թե չէ
ծաղիկը բույսից ավելին չէր
ժամադրության ճամփեզրին ծլած
լույս ու օրվա հաց տենչող
ԳԱՅԼԱՅԻՆ
թափվիր թափվիր
անձրև տեսած գայլի վրա թափվիր
թափ եմ տալիս ինձ
ու աչքս հառում
անծայրածիր սպիտակ դաշտին
ուր ոչ մի շնչավոր չի շարժվում
ՓՂԱՅԻՆ
երբ եկանք
պատահածը պատահել էր
հիմա
յուրաքանչյուրը
իր ճաշակով մի բան է ասում
ու մթության մեջ կորում
ԿՈՆՏՐԱՍՏ
Նվիրվում է Ալի Մորադխանիին
սեփ-սև եմ
դեղինին ներդաշնակ դարձրու ինձ, վարպետ
երբեմն
ագռավի ծավալը
կտավի կոնտրաստը
պահում է
ԽԱՂ
մենք հանդիսատես ենք,
որ մնաց փակ դռների հետևում
ուշացել ենք
շա՜տ
և ճարահատյալ
գուշակում ենք
գրազ գալիս
կասկածում...
և այն կողմում
բեմի վրա
խաղն այլ կերպ է ընթանում
ՇՐՋԱՊՏՈՒՅ
չկանք
ծնվում ենք
միայնակ նկարվում
մեծանում ենք
երկուսով նկարվում
ծերանում ենք
միայնակ նկարվում
ու հետո
կրկին
չկանք
ՈՒՐԱԽ ՍԻՐՏ
տեղ է մնացել
ինչ-որ բան
ինչ-որ տեղ
որ երբեք
ոչ մի բան
տեղը չի լցնի
ոչ սև մազերը
ոչ սպիտակ ատամները
ՄԻ ՔԻՉ ԼՌՈՒԹՅՈՒՆ
ինչ անշառ հյուրեր են մեռելները
ոչ ձեռքով աման են կեղտոտում
ոչ խոսքով սիրտ են պղտորում
բավարարվում են մի հատիկ մոմով
ու մի քիչ լռությամբ
ՎԱՂԸ
այսօր
միտքս զբաղված է մի ձիով ու իր քուռակով
վաղը
քեզ համար սիրային բանաստեղծություն կգրեմ
ԴՈՒՌ
Բարև...
Ցտեսություն...
եթե նոր բան կգտնեք
ավելացրեք
գուցե այս կորած դուռը բացվի
ԳՈՒՅՆԵՐԻ ՓԼԱՏԱԿ
երբեք
երբեք լավ նկարիչ չեմ դառնա
այս գիշեր մի սիրտ նկարեցի
կիսած խնձորի պես-
ձեռքերիս դողի պատճառով
գույների փլատակում կորավ
ԼՈՒՅՍԸ
մոլորվել էի
գիշերը
ձեռքս բռնած քարշ էր տալիս
այսուհետ կյանքում մոլորված կգնամ
ԽՈՍՏՈՎԱՆՈՒԹՅՈՒՆ
Ես կյանքը սիրում եմ
բայց կրկին ծնվելուց վախենում եմ
Կրոնը սիրում եմ
բայց հոգևորականներից վախենում եմ
Օրենքը սիրում եմ
բայց ոստիկաններից վախենում եմ
Սերը սիրում եմ
բայց կանանցից վախենում եմ
Երեխաներին սիրում եմ
բայց հայելուց վախենում եմ
Բարևը սիրում եմ
բայց լեզվիցս վախենում եմ
Վախենում եմ ուրեմն կամ
այսպես են անցնում օրս ու ժամանակս
Ես օրը սիրում եմ
բայց ժամանակից վախենում եմ
(c) Թարգմանիչ Էդիկ Պօղոսեան
խմբ.` Տաթև Չախչախյան
Աղբյուրը՝ iranliter.com
Դիտեք ավելին Բանաստեղծություններ բաժնում
մեկնաբանություններ