Ժամանակակից Իրանական Պոեզիա «Ընտրանի»
2018-04-29 13737
ՄՇՈՒՇԻ ԵՐԳԸ
Գնացքի տոմսը պատռում եմ
ու եղնիկների վերջին խմբի հետ
տուն վերադառնում:
Այնքան պոետ եմ,
որ եղջույրներս բողբոջել են,
ու երգս
մշուշի պես անցնում է լճի վրայով…
Ամեն կրակոց
հրացանից պարպվող կատաղություն է –
Կուրծքս պատրաստել եմ,
որ դու ավելի բարի դառնաս:
Գարուս Աբդոլմալեքյան
ՍԵՆՅԱԿ
Իմ տան մոտակայքում
նա, ով պատի մասին է մտածում
ազատ է
նա, ով պատուհանի
տխուր է
և նա, ով ազատություն է փնտրում
չորս պատի մեջ նստած է
կանգնում է
մի քանի քայլ անում
նստում
կանգնում է
մի քանի քայլ անում
նստում
կանգնում է
մի քանի քայլ անում
նստում
կանգնում է
մի քանի քայլ անում
նստում
կանգնում է
մի քանի քայլ…
Նույնիսկ դու հոգնեցիր այս բանաստեղծությունից,
էլ ուր մնաց նա,
ով
նստում է
կանգնում է…
Ո՛չ
ընկնում է:
Գարուս Աբդոլմալեքյան
ԱՆՎԵՐՆԱԳԻՐ
նվիրվում է Ռասուլ Յունանին
Ուսիս խփեցիր,
որ մենությունս թափ տաս –
Սիրտդ ինչո՞վ է ուրախ
ձնեմարդու ուսերից ձյունը թափ տալո՞վ:
Գարուս Աբդոլմալեքյան
ԽՈՐՔԵՐՈՒՄ
Խորքերում ապրելն ապահով է,
բայց տգեղ:
Խորքերում ապրող ձկները
չեն բռնվում,
բայց ոչ արևածագն են տեսնում,
ոչ էլ՝ նավերը:
Հիմա մի սիրուն ձի
մտնում է ծովը.
նրան էլ չեն տեսնի:
Այո, տխուր է խորքերում ապրելը:
Ռասուլ Յունան
ԾՈՎ
Պիտի ավելի շատ մտածեմ
երկինքների ու ջրի մասին…
Երազանքներումս
մի կապույտ ալիք մոտենում է
ու վերադառնում հեռուներ…
Այս ծովը պիտի լցվի,
ու ես՝ խաղաղվեմ…
Պիտի ավելի շատ մտածեմ կապույտի մասին:
Ռասուլ Յունան
ՄԵՆԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆԸ ՆՐԱ,
ՈՎ ՍՏԻՊՎԱԾ ԷՐ ԵՐԵԿՈՆԵՐԸ ՇՈՒՏ ՏՈՒՆ ԴԱՌՆԱԼ
Շատ անհեթեթ է
երեկոյան տուն գնալ
առավոտյան դուրս գալ –
Մենք
պիտի
տարբերվենք
արևից:
Ռասուլ Յունան
ՄԱՀՎԱՆ ՄԱՍԻՆ
Մահը դուռը չի թակում,
բանալիով չի բացում…
Դուռ թակող մահը մահ չէ,
հաստատ հարկայինի աշխատող է,
փոստատար կամ հյուր՝
այլայլված դեմքով
ու մեռելների հազը կոկորդում:
Ռասուլ Յունան
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ
Ամենախոշոր դեպքերը
ամենապարզ կերպով են լինում –
Բոլոր բանվորները
քաղաքականացվեցին,
երբ տորգերը կախաղան դարձան:
Սաբիր Հաքա
***
Միակ պատճառը, որ Աստծու ընկերը չեմ
հին պատմություն ունի –
Վեց հոգանոց ընտանիքս
ապրում էր փոքրիկ սենյակում:
Իր տունը մեր տնից մեծ էր,
ինքը՝ մեն-մենակ:
Սաբիր Հաքա
***
Ինձ ձերբակալեցին
դրսի հետ կապերի մեղադրանքով,
ձեռքերս կապեցին
արտասահմանյան շղթայով,
հրամանը գրեցին
արտասահմանյան գրիչով,
հրապարակ տեղափոխեցին
արտասահմանյան մեքենայով,
գնդակահարեցին
արտասահմանյան հրացանով…
Միայն
գերեզմանս էր տեղական:
Ալիռեզա Ռոշան
***
Միայնակ ամեն բան դժվար է –
միայնակ մեռնել
միայնակ ընթրել
միայնակ ապրել…
Երբ ընտելանում ես քեզ,
սկսում ես մենության հետ
ապրել
ընթրել
մեռնել
միայնակ չապրած օրերի պես…
Սեյեդմոհամադ Մոռաքաբյան
ԳԻՇԵՐԱՅԻՆ` ԱՌԱՆՑ ՇԱՄԼՈՒ
Նպատակս
նոր բառերով ձեզ խաբելն է,
թե չէ ասածս այն է, ինչ կար:
Փուրիա Ալամի
***
Ինչպե՞ս է կարողանում
այդքա՜ն գեղեցկությունը
կրել այն կինը:
Ինչպե՞ս կկարողանամ…
Մի գիրկ ունեմ միայն,
այդքա՜ն գեղեցկությունը գրկելու համար
քանի՞ մարդ պիտի դառնամ:
Մեհդի Աշրաֆի
***
Հագավ կոշիկները՝
չնկատելով,
որ սահման է դնում
արմատների և հողի միջև:
Մեհդի Աշրաֆի
***
Գնդակահարեցին քեզ,
միայն շորերդ ինձ հասան…
Տարիներ է
վերնաշապիկիդ անցքերից եմ նայում աշխարհին:
Մեհդի Աշրաֆի
ՔԱՄՈՒՆ ԸՆԴԴԵՄ ԿԱՆԳՆՈՂԻ ՊԵՍ
Ծովի ափին
քամին է սուրում…
Բոլորը
ձեռքները մազերի մեջ,
շրջազգեստին, գլխարկին…
Դու
ձեռքերդ գրպանում
հմուտ քամունընդդեմկանգնողի պես
յոթ հազար տարի ի վեր
փրփրած ալիքնելին ես նայում:
Միջերկրականի արևելյան կողմ
Սառա Մոհամադի Առդեհալի
ՄԱՀԸ
Մահը
անծանոթ է,
ով երեքշաբթվա ժողովի կեսին
անխոս կանգնեց,
սև պիջակը հագավ ու գնաց.
ինչպե՞ս գտնել
հեռախոսահամարը:
Սառա Մոհամադի Առդեհալի
ԲՂԱՎՈՑ
Բղավեց
անհույս տղամարդու պես
ջուրը նետվելուց առաջ
և
շարունակեց ապրել
անհույս կնոջ պես
ջուրը նետվելուց առաջ:
Սառա Մոհամադի Առդեհալի
ԿԻՆ
Երեսունհինգում
ամեն ինչ երևում է
առանց մերկանալու:
Սառա Մոհամադի Առդեհալի
***
Բոլոր շորերս տակնուվրա արեցի-
Վերքերիցս մեկը
կորել է:
Ռուզբեհ Սոհանի
ԵՐԲ ՔՈՒՆՔԵՐՍ ՀԻՆ ՎԵՐՔԵՐԻՆ ԴԻՄԱՆԱԼՈՒՑ ՍՈՒՐ ՑԱՎՈՒՄ ԵՆ …
…Ստիպված եմ լինում
ամենահեռու սիրելիիս մասին
ամենաբարձր ձայնով մտածել:
Ռոյա Զառռին
Թարգմ.` Էդիկ Պօղոսեան
Խմբ.` Տաթեւ Չախչախյան
Աղբյուրը՝ granish.org
Դիտեք ավելին Բանաստեղծություններ բաժնում
մեկնաբանություններ