Ժամանակակից Իրանական Պոեզիա «Ընտրանի»

2018-04-29 14796

ՄՇՈՒՇԻ ԵՐԳԸ

Գնացքի տոմսը պատռում եմ
ու եղնիկների վերջին խմբի հետ
տուն վերադառնում:

Այնքան պոետ եմ,
որ եղջույրներս բողբոջել են,
ու երգս
մշուշի պես անցնում է լճի վրայով…

Ամեն կրակոց
հրացանից պարպվող կատաղություն է –

Կուրծքս պատրաստել եմ,
որ դու ավելի բարի դառնաս:

Գարուս Աբդոլմալեքյան

ՍԵՆՅԱԿ

Իմ տան մոտակայքում
նա, ով պատի մասին է մտածում
ազատ է
նա, ով պատուհանի
տխուր է
և նա, ով ազատություն է փնտրում
չորս պատի մեջ նստած է
կանգնում է
մի քանի քայլ անում
նստում
կանգնում է
մի քանի քայլ անում
նստում
կանգնում է
մի քանի քայլ անում
նստում
կանգնում է
մի քանի քայլ անում
նստում
կանգնում է
մի քանի քայլ…

Նույնիսկ դու հոգնեցիր այս բանաստեղծությունից,
էլ ուր մնաց նա,
ով
նստում է
կանգնում է…
Ո՛չ
ընկնում է:

Գարուս Աբդոլմալեքյան

ԱՆՎԵՐՆԱԳԻՐ

նվիրվում է Ռասուլ Յունանին 

Ուսիս խփեցիր,
որ մենությունս թափ տաս –
Սիրտդ ինչո՞վ է ուրախ
ձնեմարդու ուսերից ձյունը թափ տալո՞վ:

Գարուս Աբդոլմալեքյան

ԽՈՐՔԵՐՈՒՄ

Խորքերում ապրելն ապահով է,
բայց տգեղ:
Խորքերում ապրող ձկները
չեն բռնվում,
բայց ոչ արևածագն են տեսնում,
ոչ էլ՝ նավերը:
Հիմա մի սիրուն ձի
մտնում է ծովը.
նրան էլ չեն տեսնի:
Այո, տխուր է խորքերում ապրելը:

Ռասուլ Յունան

ԾՈՎ

Պիտի ավելի շատ մտածեմ
երկինքների ու ջրի մասին…
Երազանքներումս
մի կապույտ ալիք մոտենում է
ու վերադառնում հեռուներ…
Այս ծովը պիտի լցվի,
ու ես՝ խաղաղվեմ…
Պիտի ավելի շատ մտածեմ կապույտի մասին:

Ռասուլ Յունան

ՄԵՆԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆԸ ՆՐԱ,
ՈՎ ՍՏԻՊՎԱԾ ԷՐ ԵՐԵԿՈՆԵՐԸ ՇՈՒՏ ՏՈՒՆ ԴԱՌՆԱԼ

Շատ անհեթեթ է
երեկոյան տուն գնալ
առավոտյան դուրս գալ –
Մենք
պիտի
տարբերվենք
արևից:

Ռասուլ Յունան

ՄԱՀՎԱՆ ՄԱՍԻՆ

Մահը դուռը չի թակում,
բանալիով չի բացում…
Դուռ թակող մահը մահ չէ,
հաստատ հարկայինի աշխատող է,
փոստատար կամ հյուր՝
այլայլված դեմքով
ու մեռելների հազը կոկորդում:

Ռասուլ Յունան

ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

Ամենախոշոր դեպքերը
ամենապարզ կերպով են լինում –

Բոլոր բանվորները
քաղաքականացվեցին,
երբ տորգերը կախաղան դարձան:

Սաբիր Հաքա

***

Միակ պատճառը, որ Աստծու ընկերը չեմ
հին պատմություն ունի –

Վեց հոգանոց ընտանիքս
ապրում էր փոքրիկ սենյակում:
Իր տունը մեր տնից մեծ էր,
ինքը՝ մեն-մենակ:

Սաբիր Հաքա

***
Ինձ ձերբակալեցին
դրսի հետ կապերի մեղադրանքով,
ձեռքերս կապեցին
արտասահմանյան շղթայով,
հրամանը գրեցին
արտասահմանյան գրիչով,
հրապարակ տեղափոխեցին
արտասահմանյան մեքենայով,
գնդակահարեցին
արտասահմանյան հրացանով…
Միայն
գերեզմանս էր տեղական:

Ալիռեզա Ռոշան

***

Միայնակ ամեն բան դժվար է –
միայնակ մեռնել
միայնակ ընթրել
միայնակ ապրել…

Երբ ընտելանում ես քեզ,
սկսում ես մենության հետ
ապրել
ընթրել
մեռնել
միայնակ չապրած օրերի պես…

Սեյեդմոհամադ Մոռաքաբյան

ԳԻՇԵՐԱՅԻՆ` ԱՌԱՆՑ ՇԱՄԼՈՒ

Նպատակս
նոր բառերով ձեզ խաբելն է,
թե չէ ասածս այն է, ինչ կար:

Փուրիա Ալամի

***

Ինչպե՞ս է կարողանում
այդքա՜ն գեղեցկությունը
կրել այն կինը:

Ինչպե՞ս կկարողանամ…

Մի գիրկ ունեմ միայն,
այդքա՜ն գեղեցկությունը գրկելու համար
քանի՞ մարդ պիտի դառնամ:

Մեհդի Աշրաֆի

***

Հագավ կոշիկները՝
չնկատելով,
որ սահման է դնում
արմատների և հողի միջև:

Մեհդի Աշրաֆի

***

Գնդակահարեցին քեզ,
միայն շորերդ ինձ հասան…
Տարիներ է
վերնաշապիկիդ անցքերից եմ նայում աշխարհին:

Մեհդի Աշրաֆի

ՔԱՄՈՒՆ ԸՆԴԴԵՄ ԿԱՆԳՆՈՂԻ ՊԵՍ 

Ծովի ափին
քամին է սուրում…
Բոլորը
ձեռքները մազերի մեջ,
շրջազգեստին, գլխարկին…
Դու
ձեռքերդ գրպանում
հմուտ քամունընդդեմկանգնողի պես
յոթ հազար տարի ի վեր
փրփրած ալիքնելին ես նայում:

Միջերկրականի արևելյան կողմ

Սառա Մոհամադի Առդեհալի

ՄԱՀԸ 

Մահը
անծանոթ է,
ով երեքշաբթվա ժողովի կեսին
անխոս կանգնեց,
սև պիջակը հագավ ու գնաց.

ինչպե՞ս գտնել
հեռախոսահամարը:

Սառա Մոհամադի Առդեհալի

ԲՂԱՎՈՑ

Բղավեց
անհույս տղամարդու պես
ջուրը նետվելուց առաջ
և
շարունակեց ապրել
անհույս կնոջ պես
ջուրը նետվելուց առաջ:

Սառա Մոհամադի Առդեհալի

ԿԻՆ

Երեսունհինգում
ամեն ինչ երևում է
առանց մերկանալու:

Սառա Մոհամադի Առդեհալի

***

Բոլոր շորերս տակնուվրա արեցի-

Վերքերիցս մեկը
կորել է:

Ռուզբեհ Սոհանի

ԵՐԲ ՔՈՒՆՔԵՐՍ ՀԻՆ ՎԵՐՔԵՐԻՆ ԴԻՄԱՆԱԼՈՒՑ ՍՈՒՐ ՑԱՎՈՒՄ ԵՆ …

…Ստիպված եմ լինում
ամենահեռու սիրելիիս մասին
ամենաբարձր ձայնով մտածել:

Ռոյա Զառռին

Թարգմ.` Էդիկ Պօղոսեան
Խմբ.` Տաթեւ Չախչախյան

Աղբյուրը՝ granish.org

 

Դիտեք ավելին Բանաստեղծություններ բաժնում

մեկնաբանություններ