Ջեկ Լոնդոն «Գարեհատիկ Ջոնը»

► Նա պսակազերծ է անում բոլոր պատրանքները: Վերագնահատում է բոլոր արժեքները: Բարին չար է, ճիշտը` խաբեություն, կյանքը ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ` մի կատակ: Եվ իր մոլագար զառանցանքի մեջ, աստծո պես հավատացած իր իսկ սեփական ճշմարտությանը, նա միայն վատն է տեսնում: Ճերմակ տրամաբանության լույսի տակ կինը, երեխաները, բարեկամները երկերեսանիներ են ու խաբեբաներ: Հավատացած լինելով, որ թափանցում է մինչև նրանց հոգու խորքը, տեսնում է այնտեղ միայն մանրուքներ, ոչնչություններ, մտքի աղքատություն և բարոյական անմաքրություն: Փորձում է նրանց և հասկանում, որ դրանք թշվառ ու չնչին եսասերներ են, խղճուկ մահկանացուներ, որոնց կյանքն ավելի կարճատև է, քան թիթեռնիկի օրը:

► Մի անգամ երազումս տեսա, որ թիթեռնիկ եմ և ճախրում եմ օդում: Մոռացա, թե իսկապես ով եմ ես: Հանկարծ արթնացա ու դարձա այն, ինչ էի: Բայց այնպես էլ չիմացա, թե ես այն ժամանակ մա՞րդ էի, երբ երազ տեսա, որ թիթեռնիկ եմ դարձել, թե՞ թիթեռնիկ էի, որը երազում տեսնում է, թե ինքը մարդ է:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: