Բեռնել գիրքը

► Նրանք երկուսն էլ զգում էին, որ իրենց միջև անդունդը գնալով խորանում է, բայց հենց դրանից էլ նա ավելի շատ էր ուզում անցնել այդ անդունդի վրայով:

► Հենց այն պահին, երբ նա դադարեց վախենալ, ճակատագիրը ժպտաց նրան:

► Ով չի ձգտում ապրել, նա ավարտի ճանապարհին է:

► Դեռ երբեք այնպես չէր եղել, որ նա չկարողանար հանսել իր ուզածին...

► Ես բնավ հետամուտ չեմ իմանալու իրավացի եմ թե ոչ. ամեն պարագայում դա նշանակություն չունի: Մարդ երբեք չի կարող իմանալ բացարձակ ճշմարտությունը:

► Գեղեցկությունը ստեղծված է մարդկանց երջանկություն պարգևելու համար:

► Ով մենակ է քայլում, ավելի արագ է քայլում:

► - Ինչպե՞ս է դա քեզ հաջողվում Մարտ: - Ընդհամենը քիչ եմ նրանցով հետաքրքրվում: - Այսինքն դու ձևացնու՞մ ես, թե թքած ունես նրանց վրա: Մարտինը մեկ րոպե մտածեց, ապա ասաց. - Միգուցե դա իրոք ազդեր, բայց ախր ես իրոք թքած ունեմ  նրանց վրա: Բայց դու փորձիր ձևացնել, կարող է մի բան դուրս գալ:

► Ինչ որ ինձ դուր չի գալիս, կնշանակի դուր չի գալիս, և ինչու համար ես պետք է ձևացնեմ, որ դուր է եկել, լոկ նրա համար, որ դուր է գալիս ուրիշների՞ն… ես չեմ ցանկանում իմ ճաշակը ենթարկել մոդային:

► Բոլոր մեծագույն գլուխները միշտ էլ օգտվել են մասնագետների երկերից:

► Նա գիտեր, որ մարդ արարածը սպառիչ կերպով ընդունել է  իրերի էությունը, և գեղեցկության գաղտնիքը նույնքան անտեսանելի է, որքան կյանքի գաղտնիքը:

► Նա չգտավ նոր դրախտ, իսկ հինն անդարձ կորցրել է:

► Աղքատությունը սքանչելի մի մղիչ ուժ է կարիերայի համար, մի ուժ, որը հաջողություն է բերում բոլոր նրանց, ովքեր խելացի են և ընդունակ:

► Իսկական ուժեղ մարդը պիտի բարձր մնա խղճահարությունից եվ կարեկցությունից:

► Այդ զգացումները ծնունդ են առնում նկուղներում և հանդիսանում են լոկ թույլերի ու դժբախտների հագեվարքն ու մահամերձ ջղաձգությունները:

► Պարբերաբար թեթևացնել հոգին խոսքերով, սովորույթ, որը երբեմն օգնում է մարդկանց տանել և մոռանալ իսկական կամ մտացածին տառապանքները:

► Նա շահեց ճակատամարտը հենց այն պահին, երբ թվում էր, թե կորցրել է ամեն ինչ:

► Բոլորից արագ այն մարդն է գնում, ով որ մենակ է քայլում իր ճամփով:

► Երբ սկսվեց խեղդվելու տանջանքը, նա դեռ իր հանգչող գիտակցությամբ հասկանում էր, որ տանջանքը դեռևս մահը չէ. մահը ցավ չի պատճառում:

► Այդ պարզ, աղքատ, ծանր աշխատանքից հյուծված կինն ուներ մի թանկարժեք ընդունակություն՝ հավատալ:

► Ինքն իր ողջ կյանքում սեր էր որոնում, իր բնությունը ծարավ էր սիրո: Դա նրա էության համար օրգանական մի պահանջ էր, բայց ապրում էր առանց սիրո, և հոգին մենակության մեջ ավելի ու ավելի էր խստացել, ինքը երբեք չէր գիտակցել, որ սիրո կարիք ունի: Նա այժմ էլ չէր գիտակցում այդ. տեսել էր միայն սիրո արտահայտություններ, որոնք հուզում և ոգեշնչում էին իրեն:  

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: