Ջեյն Օսթինի և Թոմաս Լեֆրոյի սիրո պատմությունը

1795-96 թթ. Սուրբ Ծնունդին անգլիացի գրող Ջեյն Օսթինը հանդիպում է երիտասարդ իռլանդացի Թոմաս Լեֆրոյին, որն այցելության էր եկել իր հորեղբորը Հեմփշիրում: Նա նոր էր ավարտել համալսարանը և պետք է տեղափոխվեր Լոնդոն` մասնակցելու փաստաբանական դասընթացների: Ծանոթության ժամանակ երկուսն էլ 20 տարեկան էին (Օսթինը այս ծանոթության և իր ու Լեֆրոյի հետագա հարաբերությունների մասին բազմաթիվ նամակներ է գրել իր քրոջը: Նրանք ծանոթացել էին հարևանների կազմակերպած երեկույթին, և քրոջն ուղղված նամակներից պարզ է դառնում, որ բավական ժամանակ էին անցկացրել միասին: Ջեյնը գրում է քրոջը Լեֆրոյի մասին. «Նա շատ կնամեծար, գեղեցիկ և հաճելի երիտասարդ է, վստահեցնում եմ քեզ»: Պարզից էլ պարզ էր, որ Օսթինն ու Լեֆրոյը տարված էին միմյանցով, սակայն նրանց հարաբերությունները ավարտվում են հենց այս փուլում, քանի որ Լեֆրոյը ֆինանսական կախում ուներ իր ընտանիքից, և նրա որոշումները ևս կախված էին ընտանիքի անդամներից:

Պահպանված նամակներից մեկում Օսթինն իրեն բնորոշ հեգնանքով խոսում է Լեֆրոյի պապիկի եղբոր տանն անցկացված երեկույթի մասին, որից հետո Լեֆրոյների ընտանիքը միջամտում է Թոմի և Օսթինի հարաբերություններին ու Թոմին հեռու ուղարկում Հեմփշիրից և 1799 թվականին ստիպողաբար ամուսնացնում իրենց նախընտրած մեկ այլ հարսնացուի հետ: Այդ ամուսնությունն անարդյունավետ էր, և թե՛ Լեֆրոյը, թե՛ Օսթինը հասկանում էին դա: Լեֆրոյի հեռանալուց հետո Ջեյնը այլևս երբեք չի տեսնում նրան: Ճիշտ է, Լեֆրոյը այցելում էր Հեմփշիր, սակայն արդեն հեռու էր մնում Օսթիններից: Նա դեռ երկար ժամանակ մնում է Օսթինի մտքում, այդ մասին Ջեյնը գրում է քրոջն ուղղված նամակներում: Թոմաս Լեֆրոյը հետագայում խոստովանել է, որ սիրել է Օսթինին, սակայն սա ավելի շատ «տղայական սեր» է եղել: Ինչ վերաբերում է Օսթինին, վստահաբար սա նրա համար ավելին է եղել, նույնիսկ ոգեշնչել է նրան, քանի որ իր ստեղծագործություններից որոշները նա գրել է հենց այդ ժամանակահատվածում:

1802 թվականին Օսթինն ամուսնության առաջարկ է ստանում Հարիս Բիգ Ուիթերից, ով նոր էր ուսումն ավարտել Օքսֆորդում: Սկզբում նա ընդունում է առաջարկությունը, քանի որ Հարիսը մեծ ժառանգության տեր էր և այդպես Օսթինը կարող էր օգնել իր ընտանիքին, սակայն հաջորդ առավոտյան հասկանում է իր սխալը և վերջնականորեն մերժում Ուիթերի առաջարկը:

«Ցանկացած բան ավելի գերադասելի է, քան առանց սիրո ամուսնությունը»,- իր նամակներից մեկում գրում է նա, և Ջեյն Օսթինը այդպես էլ երբեք չի ամուսնանում:

2007 թվականին ռեժիսոր Ջուլիան Ջարոլդը էկրանավորում է «Ջեյն Օսթին» գեղարվեստական և ինքնակենսագրական ֆիլմը, որը հենց Օսթինի և Լեֆրոյի սիրո անավարտ պատմության մասին է:

Նյութի հեղինակ՝ Ֆլորա Օհանյան