Ջորջ Բայրոն «Դոն Ժուան»

► ...ինչպիսի փայլուն անճաշակություն...

► Դու ինձ հարցնում ես` կարո՞ղ եմ սիրել, Կարող եմ, սակայն, ես քեզ չեմ սիրում...

► Տղամարդուն միտքն է առաջնորդում, Կնոջը` սիրտը, հազար տենչ սրտում...

► Գլուխ չի հանի սատանան անգամ, Քանզի փոխվում է կինն հազար անգամ:

► Չի կարող գայլի ոռնոցն ահավոր, Լուսնյակին շեղել իր ճամփից երբեք:

► Փոփոխական են ողջ մտքերը մեր, Եվ կասկածելիս, կասկածում ենք դեռ...

► Ամոթ է հարվածն ուղղել այն պահին, Երբ արդեն թույլ է քո հին թշնամին:

► Պետք է պայքարել մինչև վերջ մարտում, Վերջին խոսքով են պարտության մատնում:

► «Ասում էի, չէ՞...» խոսքն հանդիսավոր Որ բվի ահեղ կռինչ է կարծես:

► Կիրքն է միշտ արգելք բարեկամության...

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: