Լիլիթ Բաղդասարյան «ճեպանկար»

Ինչ-որ մեկին գրկելու ցանկությունը
փոխում է ճեպանկարի էությունը

վարժ ձեռքը
մատիտի խզբզոցներից պատկերներ է ստանում

գծանկարը հավանաբար կլցվի գույներով,
բայց կտավի փոխարեն թուղթ է

մարդիկ
մաքուր կոշիկներով ու կեղտոտ ոտքերով
ներս ու դուրս են անում

մերկ գոյության համար
սարսափելի են սպիները

բայց քո ծանրությունը կարևոր է հողի համար,
որում այլևս
սերմերը չեն մեռնում...
բայց քո ծանրությունը կարևոր է հողի համար,
որում այլևս
սերմերը ծիլ չեն տալիս

քո ծանրությունից
վարժ ձեռքը նոր բնորդներ է փնտրում

Հեղինակ՝ © Լիլիթ Բաղդասարյան