Միխալիս Գանաս «Տևողությունը կիրք է»

Տևողությունը կիրք է։
Կիրք, որ այրվում է։
Համաձայն եմ առանց բոցերի, ուստի կլանում է։
Բայց և առանց ծխի։ Ավելի քիչ մոխրով։
Չի բորբոքվում, ասում ես ինձ։ Չի էլ ցրտում։
Հակառակը` պահում է կրակը կենդանի։ Թեկուզ կայծը։
Այդ էլ մի բան է։ Շատ է։ Այն է, որ մեզ պակասում է։

Տևողությունը կիրք է։
Կիրք, որ ֆիլմերում չես տեսնի,
որովհետև ֆիլմերը տևում են առավելագույնը երկու ժամ
և երբ գալիս է վերջաբանը
կյանքը շարունակվում է։
Ընթացքում ոչ այնպես, ինչպես ուզում ենք,
այլ` ինչպես կարողանում ենք։

Տևողությունը կիրք է։

Հատկապես սիրո մեջ։
Ասում եմ այդ ես՝ ով սիրում է այդքան շատ մարդկանց
այսքան տարիների ընթացքում ու առանց այդ իմանալու
Մեր մեջ ասած` նրանց սիրում եմ ինձ համար։
Ինձ համար լավ է։
Ինչպես, օրինակ` իմ սերը քո հանդեպ։
Ինձ ավելի լավն է դարձնում։
Երբեմն ավելի լավը քեզանից։
Արի, ծաղրում եմ քեզ։

Տուր ինձ ձեռքդ` քնեմ։
Գիշերը կիսաբաց վերարկու է,
զոհաբերված կենդանու մորթի, որ դեռ շնչում է։
Քնիր` սիրտս արթուն է։

Թարգմանությունը հունարենից՝ © Մարի Գրիգորյանի