Նոյեմբերի 26-ին Գրքամոլ Ակումբի անդամները Ավ. Իսահակյանի գրադրանում հավաքվել էին քննարկելու հայ մեծանուն գրողի՝ Վարդգես Պետրոսյանի «Կրակե Շապիկ»-ը ստեղծագործությունը: Վեպ, որտեղ ժամանակային ու տարածական տարբեր անցումների միջոցով վեր է հանվում հայության համար շատ կարևոր հիմնախնդիրներից մեկը՝ արտագաղթը, որը պտտվում է հայոց Մեծ եղեռնի շուրջ, և կամ հանդիսանում դրա անմիջական հետևանքը։ Այն պատճառ է դառնում, որպեսզի շատերը հեռանան իրենց տնից ու հայրենիքից՝ սփռվելով աշխարհով մեկ ու կտրելով հարազատների հետ կապը։ Վեպում գործող անձանցից ոմանք արդեն չեն ցանկանում փող ծախսել, որպեսզի «10.000 կմ կտրեն անցնեն» ու թեկուզ կարճ ժամանակով գան ծնողներին տեսության։ Վեպի գլխավոր կերպարը Հայաստանում բնակվող գրող Վարուժան Շիրակյանն է, ով, չնայած անվանի ու շատերի հիացմունքի առարկան լինելուն, անտարբեր ու փոքր-ինչ սառը կերպար է։ Վարուժանը խորը փիլիսոփայական վերլուծության է ենթարկում իր հետ կատարվող իրադարձությունները, սակայն նա ինքը «չի սիրում և կամ ունակ չէ» տառապելու, պայքարելու և պարտվելու: Վերջում, երբ սիրահարվում է Հեղինեին, անգամ նրան չի փորձում ետ բերել, քանի որ իրականում իր գրած երկերի բոլոր հերոսներից էլ թույլ է և անօգնական։ Վեպում հեղինակը մի տեսակ հոռետեսական մոտեցում է վերաբերում հայրենիքի ապագայի վերաբերյալ («Հայաստանը բնավ դրախտ չէ, և առնվազն առաջիկա հազար տարում դրախտ դառնալու հույս առանձնապես չկա»), ապա հերքում այս տեսակետը, քանի որ «եթե դժգոհում են, ուրեմն սիրում են»։ Կդառնա Հայաստանը մի օր դրախտ, թե ոչ, այնքան էլ պարզ չէ, սակայն վերջինիս խոստումնալից ապագան գրողն ավելի շատ կապում է Արամի նման առաջադեմ ու նախաձեռնող երիտասարդների հետ, քան թե Վարուժանի։
Հանդիպման բոլոր նկարներն՝ այստեղ:
Ակումբի հաջորդ հանդիպումը տեղի կունենա դեկտեմբերի 17-ին, որտեղ կքննարկվի Ֆեոդոր Դոստոևսկու «Ոճիր և Պատիժ» գիրքը:
Դիտեք ավելին Գրքամոլ Ակումբ բաժնում
մեկնաբանություններ