Շուշան Օհանյան «Անցորդներ»

Անցորդներ, դեմքեր, ծանոթ հայացքներ կամ անծանոթներ,
Շտապող քայլեր կամ էլ կիսավազք, օրվա այդքան սպասված անավարտ ավարտ...
Եվ գիշերամուտ, հանգիստ ու խաղաղ գիշերահեքիաթ, փոթորկված հոգի ...
Գիշերաշաղաղ երազներ անսպառ, մոլորված քայլեր, անավարտ խոսքեր,
Անավարտ հույզեր ու մի կիսաստվեր, որ դեռ երկար է ինձ հետևելու,
Ու չարտասանված խոստովանանքի ահռելի մեծ փունջ,
Որի աղմուկը գիշերն է ճեղքում, հոգիս մխրճվում ու անվերջ գոռում...
Ու նույն զգացումը, որ սպանում է շոյանքիդ կարոտ իմ տկար սրտին,
Ու ստիպում փնտրել քայլերը օտարարացած իմ հարազատի,
Վաղուց անծանոթ իմ հարազատի գիշերահեքիաթն է ուզում նա գտնել կրկին,
Ու նորից ապրել, մոգական գիշերը գույներով լցնել
Գուցե ավարտել խոսքերը անձայն ու չարտասանված,
Գուցե ավարտել անավարտ մութը և կիսաստվերը կիսալույս դարձնել...
Անշտապ քայլեր, կիսալուռ զրույց, հայացքներ երկչոտ, կիսամոլորված,
Աղմկոտ լռություն, շոյանքներ անսպառ ....
Դյութիչ, մեղմօրոր պարող մոմակերտ ստվերներ
Դողացող մատներ, մոլորված ձեռքեր,
Որ փորձում են և ամուր գրկել, և իրենք են ուզում պարուրված լինել,
Միայնակ թրթռացող, իսկ հիմա արդեն իրար հետ երգող սիրավառ սրտեր
Այտերով վազող այդքան կարոտած հազարավոր անհագ համբույրներ,
Համբույրի կարոտ, համբույրը տենչող կարոտած շուրթեր,
Որ դեռ պայքարում են, սիրո կրակին չեն հնազանդվում,
Մազերով անցնող կախարդիչ մատներ,
Այտերը շոյող, քեզ ամուր գրկող անհնազանդ ձեռքեր,
Չարաճճի, խորաթափանց, կրակոտ աչքեր,
Սեր պահանջող անզուստ շրթունքներ...
Անհագ համբույրներ...
Անավարտ սիրո նոր սկիզբը բերող սրտի թրթիռներ,
Աղմկոտ լռություն, շոյանքներ անսպառ
Այդքան ծանոթ սրտի թրթիռներ, անսանձ համբույրներ
Արդեն իսկ սիրող, արդեն իսկ այրվող այդքան կարոտած սիրահար սրտեր...
Սիրո աղմուկով լցված լռություն,
Այդքան լուսավոր ու խենթ մթություն,
Գիշերահեիքաթ դարձած պատմություն,
Հազար կիսաստվեր երեկներ, որ սիրաշաղաղ այսօր են դարձել,
ԽՈՍՏՈՎԱՆԱՆՔՆԵՐ, ՈՐ ՍԵՐ ԵՆ ԲԵՐՈՒՄ ՈՒ ՍԵՐ ԱՎԵՏՈՒՄ.....

Հեղինակ՝ Շուշան Օհանյան
Սեղմեք այստեղ՝ ստեղծագործությունը Գրքամոլ էջում կարդալու համար: