Թռիչքին սիրահարված գրողը

1970-ականներին Ռիչարդ Բախը, ով սիրահարված էր ավիացիային և իր կյանքը չէր պատկերացնում առանց ինքնաթիռով թռիչքների, իր կողմից գրված կարճլիկ պատմվածք է ուղարկում նյույորքյան մի հրատարակչություն։ Առանց լսարանի հետագա արձագանքը կանխատեսելու, նա շարունակում է թափառել քաղաքից քաղաք, քնել դաշտերում՝ պատսպարվելով իր ինքնաթիռի թևի տակ ու հինգ դոլլարի դիմաց ինքնաթիռով զվարճալի թռիչքներ իրականացնել մարդկանց համար։ Այդ պատմվածքը «Ջոնաթան Լիվինգսթոն անունով ճայն» էր։ Այն նույնիսկ 10․000 բառ չուներ, սակայն անմիջապես գրավում է լսարանի ուշադրությունը և մեծ ճանաչում ու համբավ է բերում ավիացիային սիրահարված այս գրողին։ Ռիչարդ Բախի սերն ու կիրքը դեպի թռիչքն այնքան ուժեղ էին, որ դրանք տեղ են գտել նաև իր ստեղծագործություններում և անտարբեր չեն թողել ընթերցողներին։ Նրա ստեղծագործությունները տալիս են սեփական նպատակներն ավելի պարզ տեսնելու, դրանց հասնելու ցանկությունն ավելի ուժեղ զգալու ու ինքնավստահ լինելու անսպառ զգացողություն։

Գրքի հանդեպ այս մեծ արձագանքն, իհարկե, նաև մեծ գումարներ է բերում հեղինակին։ Սակայն, ինչպես բոլոր անսպասելիորեն հարստացած մարդիկ, այնպես էլ Բախը շատ քիչ էր հասկանում ֆինանսներից։ Դրանք տնօրինելու համար վերջինս գործակալ է վարձում, ով, սակայն, մոլորեցնում է գրողին և նրանից հափշտակում միլիոնավոր դոլլարներ։ Ֆինանսական խնդիրների պատճառով Ռիչարդ Բախը մի քանի տարի անց ստիպված է լինում սնանկ ճանաչվել, իսկ հարկային վճարները չկատարելու պատճառով կառավարությանն է փոխանցում «Ջոնաթան Լիվինգսթոն անունով ճայը» գրքից ստացվելիք եկամուտները, ինչպես նաև ապագայում գրվելիք բոլոր գրքերի հեղինակային իրավունքները։

Սակայն, բարեբախտաբար, պատմությունը երջանիկ ավարտ ունի։ Այս դեպքից հետո նա հրաժարվում է իր գործակալից ու սկսում է գրել այլ գործեր, որոնք ևս դառնում են բեսթսելլերներ։ Վաճառքների շնորհիվ գրողը վերականգնում է իր ֆինանսական կայունությունը։ Մի քանի տարի անց նա նորից դառնում է վճարունակ և հետ է գնում իր բոլոր գրքերի հեղինակային իրավունքները։