Վարդգես Պետրոսյան «Վերջին գիշերը»

► Եթե մտերիմ մարդկանցից մեկը չի պատասխանում, սկսում է չվիճել մյուսի հետ, նշանակում է նրանք սկսում են բաժանվել:

► - Վշտի պահերին տղամարդիկ հարբում են, իսկ կանա՞յք... - Կանայք ծերանում են...

► Ես նայում եմ հանդարտ հոսող ջրերին, որ հիշողություն չունեն, ինչու՞ չունեն, զայրանում եմ ու հանկարծ մտածում, որ հիշողություն չունեն ավելի շուտ... մարդիկ: Ջրերը շարունակում են իրենց սովոր ճանապարհը, նրանց համար չկա ժամանակ և չկան մարդիկ:

► Ես քնում եմ ավելի շատ, դա կրճատում է այն ժամանակը, երբ ստիպված պետք է լինես մտածել:

► Ամենադժվարն այն հաղթանակն է, որ մարդ ինքն իր դեմ պիտի տանի:

► Բայց հայրենիքը ոչ ավտոմեքենա է, ոչ ամառանոց, ոչ էլ նույնիսկ հարսնացու` որ ընտրես շատերի մեջ:

► Հայաստանը հայության հայրենիքն է, և միայն նրա մեջ է սփյուռքի փրկությունը:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: