Վլադիմիր Նաբոկով «Հուսալքություն»

► Փիլիսոփայությունը հարուստների մոգոնածն է:

► Սիրտս քոր է գալիս,- ահավոր զգացողություն է:

► Վշտաբեկ գլխով արեց ու նորից թքեց: Միշտ զարմանում եմ նրանից, թե ինչքան թուք ունի հասարակ ժողովուրդը:

► Անշուշտ, յուրաքանչյուր ոք գերադասում է, որ ասեն` նա նման է Ձեզ, և ոչ թե հակառակը` Դուք նրան:

► Հեղինակի բարձրագույն երազանքը` ընթերցողին հանդիսականի վերածելն է. ձեռք բերվու՞մ է դա երբևէ: Գրական հերոսների դժգույն օրգանիզմները, սնուցվելով հեղինակի ղեկավարությամբ, լցվում են ընթերցողի կենդանի արյամբ. հեղինակի հանճարը կայանում է այն բանում, որ օժտի նրանց այդ սնուցման շնորհիվ կենդանանալու և երկար ապրելու ունակությամբ: Բայց հիմա ինձ ոչ թե գրականություն է պետք, այլ հասարակ կերպարվեստի կոպիտ ակնառություն:

► Քսան թվականին նա դեռևս ասում էր` Իսկական ռուս մուժիկը միապետական է: Հիմա նա ասում է` Իսկական ռուս մուժիկը բնաջնջվել է:

► Ես երբեմն ինձ հարց էի տալիս, թե, իսկապես, ինչի՞ համար եմ սիրում նրան. գուցե թե դարչնագույն շողարձակ աչքերի ջերմությա՞ն, մի կերպ սանրած շագանակագույն մազերի բնական ալիքի՞, կլորիկ, շարժուն ուսերի՞, իսկ ամենաճիշտը` իմ հանդեպ տածած նրա սիրո համար:

► Իմ հանդեպ նրա սերը համարյա անցնում էր այն սահմանագիծը, որը բնորոշում էր նրա մյուս բոլոր զգացմունքները:

► Սերը մերձավորի հանդեպ,- արտաբերեց սըր Ռեջինալդը,- արժեք չունի ժամանակակից հարաբերությունների բորսայում:

► Ինչու՞ չասացի նրան իմ անհավանական արկածի մասին: Ես, որ նրան էի պատմում բազում հրաշալի հնարովի բաներ, ասես չհամարձակվեցի շատ անգամներ ապականված շուրթերովս նրան մատուցել հրաշալի ճշմարտությունը:

► Նկարիչը հենց տարբերությունն է տեսնում: Նմանությունը տեսնում է անտեղյակը:

► Վայ այն երևակայությանը, որին չի ուղեկցում հումորը:

► Լավ է, երբ անտառում շատ սկյուռ կա: ես դրանց սիրում եմ այն պատճառով, որ դեմ են կալվածատերերին: Այ, խլուրդները` նույնպես:

► Եվ ընդհանրապես, այդ ամենը փուչ հորինվածքներ են` կրոնը, պոեզիան.. Ես չեմ հավատում սիրուն: Այ, ընկերությունը ուրիշ բան է: Ընկերությունն ու երաժշտությունը:

► Հրատարակված ձեռագիրը, ինչպես ասել է Սվիֆթը, նմանվում է հասարակաց կնոջ:

► Գողանալը լավագույն հաճոյախոսությունն է, որ կարելի է անել ստեղծագործությանը:

► Կանայք... Բայց արժե՞ խոսել այդ փոփոխական, այլասերված արարածների մասին...

► Չկա այնպիսի բան, Ֆելիքս, որը կարելի չլիներ շահագործել: Կասեմ ավելին. չկա այնպիսի բան, որը կարելի չլիներ շահագործել շատ երկարատև և մեծ հաջողությամբ:

► Նա առարկեց, թե բանտ չի սիրում, որ բանտերում կործանվում է ջահել կյանքը, որ ազատությունից և թռչունների ծլվլոցից ավելի լավ ոչինչ չկա:

► Աստծո չգոյությունը շատ պարզ է ապացուցվում: Անհնարին է ընդունել, օրինակ, թե ոմն լրջամիտ Որդի` ամենազոր և իմաստագույն, զբաղվեր այնպիսի անմիտ գործով, ինպես մարդուկ-մարդուկ խաղն է, ընդ որում և դա ամենաանհեթեթն է, սահմանափակելով իր խաղը մեխանիկայի, քիմիայի, մաթեմատիկայի տափակագույն օրենքներով, և երբեք, նկատի առեք, երբե'ք ցույց չտալով իր դեմքը, այլ միայն ծածուկ, երկիմաստություններով, գողի պես. էլ այստեղ ինչ հայտնություն, ինչ բան- արտահայտեր վիճելի ճշմարտություններ` նրբին հիստերիկի թիկունքի ետևից:

► Ես չեմ կարող, չեմ ուզում հավատալ Աստծուն նաև այն պատճառով, որ նրա մասին հեքիաթը իմը չէ, խորթ է, համընդհանուր հեքիաթ է, դա ներծծված է աշխարհում պտտված և պայթած միլիոնավոր ուրիշ մարդկային հոգիների ոչ անուշաբույր գոլորշիացումներով:

► Ես ունեի անխելք, բայց համակրելի և ինձ երկրպագող կին, փառավոր փոքր բնակարան, հիանալի մարսողություն և կապույտ ավտոմեքենա

► Գրականությունը սերն է մարդկանց հանդեպ:

► Եթե գործը ճիշտ է մտածված և կատարված, արվեստի ուժն այնպիսին է, որ եթե հաջորդ օրը հանցագործը ներկայանա մեղայականով, նրան ոչ ոք չի հավատա. այդքան արվեստի հորինվածքն ավելի ճշմարտացի է կյանքի ճշմարտությունից:

► Ինչպես արվեստի կախարդական ստեղծագործությունների հետ է լինում, որոնք ամբոխը երկար ժամանակ չի ընդունում, չի հասկանում, որոնց հմայքին չի ենթարկվում-տրվում, այդպես էլ պատահում է  նաև ամենահանճարեղ մտածված հանցագործության դեպքում. դրա հանճարեղությունը չեն ընդունում, չեն զարմանում դրանով, այլ անմիջապես փնտրում-գտնում են, թե հատկապես ինչը քննադատեն, պարսավեն, ինչպես ավելի ցավոտ խայթեն հեղինակին, և նրանց թվում է, թե գտել են ցանկալի վրիպումը, և ահա հռհռում են, սակայն սխալվել են նրա'նք, և ոչ հեղինակը. նրանք չունեն այն հրաշալի սուր աչքերը, որոնցով օժտված է հեղինակը, և առանձնահատուկ ոչինչ չեն տեսնում այնտեղ, որտեղ հեղինակը հրաշք է տեսել:

► Արևը նկարիչների բարեկամն է:

► Օրինավորությանը գումարած սենտիմենտալություն` ճիշտ ու ճիշտ հավասար է հիմարության:

► Ձեռքերը ռոյալին դնելը դեռ չի նշանակում երաժշտություն ստեղծել:

► Ավելի շատ, ավելի շատ կարդացեք գիրքը, պարոնա'յք: Ամբողջ հոգով ողջունում եմ դա:

► Հասարակ մարդը սիրում է բոբիկ քայլել. ամռանը, խոտի վրա, նա առաջին հերթին բոբկանում է, բայց անգամ ձմռանն էլ է հաճելի, գուցե թե մանկությունն է հիշեցնում կամ նման մի բան:

► Բայց ես չվիճեցի նրա հետ, քանի որ նա հարուստ էր, և ամեն ոք, ով ծանոթ է հարուստին, կարող է ինքն էլ հարստանալ:

► Մի՞թե մարդու միտքն այնքան զորեղ է, որ կարող է մյուսին տիկնիկի վերածել:

► Արվեստի գործը խաբեություն է:

► Ամեն անցածը սիրելի է:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: