Ուիլյամ Շեքսպիր «Սոնետ 19»

2014-05-04 6418

Թարգմանությունը
ՍԱՄՎԵԼ ՄԿՐՏՉՅԱՆԻ

Անկու՛շտ ժամանակ, պոկիր առյուծի ճիրանները դու,
Թող պտուղը միշտ անհագուրդ հողի բաժինը դառնա,
Պոկիր մեկ առ մեկ վագրի երախից ժանիքներն հատու,
Իր իսկ արյան մեջ այրիր փյունիկին, որ չհառնի նա:
Մինչ անցնում ես դու, բեր եղանակներ ուրախ ու տխուր
Եվ վարվիր ինչպես հաճելի է քեզ, ո՜վ արագաոտ,
Այս աշխարհի հետ իր խամրող բոլոր գանձերով անլուր,
Բայց արգելում եմ, որ գործես դու այս ոճիրն արյունոտ.
Դու մի՛ ակոսիր անգութ ժամերով ճակատն իմ սիրո,
Հնամյա գրչով գծեր մի քաշիր դու նրա դեմքին,
Եվ ինչ էլ լինի, անբիծ թող նրան ընթացքի մեջ քո,
Որպես պերճության կատարյալ նմուշ՝ գալիք սերնդին:
Բայց, ծե՛ր ժամանակ, վատթարն էլ գործիր, բայց գիտցիր, որ նա
Իմ քերթվածներում հար ու հավիտյան ջահել կմնա:

Բոլոր սոնետներն՝ այստեղ:

Դիտեք ավելին Սոնետներ բաժնում

մեկնաբանություններ