Ուիլյամ Շեքսպիր «Սոնետ 6»
2014-03-08 5438
Թարգմանությունը
ՍԱՄՎԵԼ ՄԿՐՏՉՅԱՆԻ
Մի՛ թող, որ ձմռանը ձեռքերը եղծեն ամառը քո մեջ.
Այդ բիրտ ձեռքերը քեզ պիտի քամե՜ն մի ծաղկի նման:
Ինքդ մի սրվակ քաղցրաբույր դարցրու, իսկ գանձերդ անշեջ
Դու լավ խնամիր, որ ինքնախողխող երբեք չդառնան:
Եվ մի համարիր այս մեկն արգելված մի վաշխառություն,
Որ վճարողին դարձնում է այնպես գոհ ու երջանիկ,
Պարտավո՛ր ես դու կերտել քեզ նման ուրիշ էություն,
Կլինես այդժամ ուրախ ու խնդուն դու տասնապատիկ:
Դու տասնապատիկ կգերազանցես կյանքդ նախնական,
Եվ այդ տասը քո դեռ տասնապատիկ կյանքեր կտա քեզ:
Մահը ի՞նչ կանի, երբ ձեր ժամը գա տխուր հանդիպման,
Ոչի՛նչ,- միայն այն, որ սերունդներով դու պիտի ապրես:
Համառ մի՛ եղիր, քանզի չի տրված պերճությունն անմար
Մահին զիջելու՝ որդերին ժառանգ կարգելու համար:
Դիտեք ավելին Սոնետներ բաժնում
մեկնաբանություններ