Ամերիկացի վիպասան, լրագրող և սցենարիստ Էնի Պրուն միջազգային մի շարք հեղինակավոր մրցանակների դափնեկիր է, որոնց թվում են Ֆոլկների, Օ․ Հենրիի մրցանակը, ինչպես նաև 1993 թ․-ին լույս տեսած իր վեպի համար` Պուլիցերյան մրցանակը։ «Ժամանումներ և մեկնումներ» վեպը, որը 1994 թ․-ին արժանացել է գեղարվեստական գրականության Պուլիցերյան մրցանակի, ընտանիքի, սիրո և ինքնության որոնումների մասին մութ պատմություն է: 2001 թ.-ին վերոնշյալ վեպի հիման վրա նկարահանվել է համանուն ֆիլմ, որում հանդես են եկել Քևին Սփեյսին, Ջուլիան Մուրն ու այլոք։

«Ժամանումներ և մեկնումներ»-ը պատմություն է երեսունվեց ամյա մի տղամարդու՝ Քուոյլի մասին, ով ցածր ինքնագնահատականով և դեմոտիվացված մարդ է։ Չիմանալով, թե ինչ է ուզում անել իր կյանքի հետ, նա սկսում է աշխատել որպես թերթի լրագրող իր փոքրիկ հայրենի քաղաքում՝ Նյու Յորքի հյուսիսում գտնվող Մոկինգբուրգում: Քուոյլն ամուսնանում է իրեն ուշադրություն դարձրած առաջին կնոջ հետ, որին հաջորդում է ապերջանիկ անձնական կյանքը: Կինը՝ Փեթալը, ատում է ինքն իրեն, Քուոյլին և իրենց երկու դուստրերին։ Նա իր ժամանակի մեծ մասն անցկացնում է խմելու և տարբեր տղամարդկանց անկողնում սեր փնտրելու վրա։ Սակայն Քուոյլը սիրում է կնոջը՝ շարունակելով հավատարիմ մնալ ընտանիքին։ Նա վերջնականապես ազատվում է այս կործանարար հարաբերություններից, երբ Փեթալը սիրեկաններից մեկի հետ մահանում է ավտովթարից։

Դժբախտ պատահարից հետո Քուոյլն ընտանիքի հետ տեղափոխվում է Նյուֆաունդլենդ նահանգում գտնվող իրենց պապական տուն՝ նոր կյանք սկսելու նպատակով: Քանի որ ողջ կյանքում նրան լցրել են մտքերով, իբր նա անպիտան է, ոչ մի ճիշտ բան չի կարող անել կյանքում, Քուոյլը տարակուսանքի մեջ է լինում նոր կյանքի սկզբնական շրջանում։ Սակայն պապական տունը, ուր տեղափոխվել էին, վերանորոգման կարիք ուներ և նա ստիպված էր անմիջապես մտածել ինչպես բարեկարգել այն։ Տունը բարեկարգելուց ու տեղի մամուլում աշխատանքի տեղավորվելուց հետո Քուոյլի ինքնավստահությունն անհամեմատելիորեն աճում է, սկսում է նոր ընկերներ և կապեր ձեռք բերել։ Նյու Յորքում նա ուներ միայն մեկ ընկեր, ուստի շատ ընկերներ ունենալը նրա համար չափազանց էական էր:

Հետզհետե Քուոյլի աշխատանքի բնույթը փոքրիշատե փոխվում է և նրան հանձնարարվում է լուսաբանել բեռնափոխադրումների նորությունները՝ հաղորդելով, թե ինչ նավեր են գտնվում նավահանգստում: Նրա մոտ միտք է ծագում գրել որոշ ուշագրավ նավերի մասին. իր արածը դրական արձագանք է ունենում և հանձնարարվում է շարունակել սկսածը: Կյանքի այս շրջանում Քուոյլը հանդիպում է մի տեղացի կնոջ՝ Ուեյվիի հետ, ով ևս այրիացել էր դավաճան ամուսնու պատճառով: Բայցևայնպես, անցյալի հարաբերությունների ուրվականները երկուսին էլ խանգարում են ջերմագին մտերմություն անել միմյանց հետ։ Քուոյլի և Ուեյվիի միջև եղած ընկերակցությունը Քուոյլին հասցնում է ներքին պայքարի՝ ողողված կրկին սիրել կարողանալու մասին հարցերով։

Այս հարցերին զուգահեռ, սակայն, Քուոյլն սկսում է նոր հմտություններ ձեռք բերել, ստանձնում է թերթի գլխավոր խմբագրի պաշտոնը, ապրում է փոքր ուրախության շրջաններ և վերջապես քաղաքում իրեն լիարժեք է զգում։ Այնուամենայնիվ, նրան հետապնդում է անցյալը՝ ինչպես իր սրտաճմլիկ անձնականը, այնպես էլ իրենից առաջ նույն քաղաքում ապրած սերունդները, ովքեր այնքան էլ լավ համբավ չեն վայելել ժամանակին: Հասկանալով, որ մինչև չառերեսվի իր անցյալի և ժառանգության հետ, նա չի կարողանա ապագա ստեղծել իր և իր դուստրերի համար, նա սկսում է տեսնել իր հարաբերությունները Փեթալի հետ այնպիսին, ինչպիսին դրանք իրականում եղել են։ Միայն բացարձակ առերեսումը կստիպի նրան առաջ շարժվել, հայտնել իր սերը Ուեյվիին և ամուսնանալ նրա հետ: Ի վերջո, նա գալիս է այն մտքին, որ հնարավոր է կրկին սիրել և որ դա պարտադիր չէ ուղղորդվի անցյալի ցավով և տանի կործանման:

© Նյութը պատրաստեց՝ Հենրիետա Ավագյանը