Աբբա Պրևո «Մանոն Լեսկո»

► Հազար ու մի տարակուսանք կաշկանդում է մարդուն: Նա վախենում է խաբվել, երբ կամենում է բարերար ու առատաձեռն լինել. համարվել թուլամորթ, երբ իրեն ցույց է տալիս չափազանց մեղմ ու զգայուն, մի խոսքով՝ սահմանից դուրս գալ կամ ըստ հարկի չկատարել այն պարտականությունները, որոնք ծայր աստիճան անհամատեղելի են հեզություն ու մարդկայնություն հասկացողություններին: Այդպիսի տատանման պահին միայն փորձն ու օրինակը կարող են ճշտիվ որոշել սրտի հակումը:

► Սերը թեպետ հաճախ է խաբում, սակայն, գոնե, հաճույք ու բերկրանք է պատճառում, մինչդեռ կրոնը պահանջում է տխուր ու նվաստացնող ծիսակատարություններ:

► Ազատությունը բոլոր բարիքներից ամենաթանկագինն է:

► Սերը երբեք աստվածություն չէին համարի, եթե նա հաճախ հրաշքներ չգործեր:

► Մեզ անհրաժեշտ էր անդադար կրկնել, որ սիրում ենք միմյանց. Առանց այս խոստովանության մենք վշտից կմեռնեինք:

► Միայն անդորր վիճակում մարդ կարող է ճաշակել իմաստությունն ու ճշմարտությունը:

► Ես կամենում եմ մեռնել, եթե դու չվերադարձնես ինձ քո սիրտը, առանց որի ինձ անհնար է ապրելը:

► Ինքնասպանությունը տխմարների գործն է:

► Ոչինչ չկա ավելի հրապուրիչ և ոչ մի բան այնքան պատիվ չի բերում առաքինությանը, որքան այն վստահությունը, որով դիմում ես այնպիսի անձանց, որոնց ազնվությունը քեզ արդեն հայտնի է: Գիտես, որ ոչ մի անակնկալությունից երկյուղ չունես, եթե նրանք միշտ ի վիճակի չեն օգնության ձեռք կարկառելու, գոնե վստահ ես, որ նրանք քեզ բարություն ու կարեկցանք ցույց կտան:

► Սիրտդ, որ օտար մարդկանց առջև փակվում է այնքան մեծ խնամքով, ինքնաբերաբար բացվում է ջերմ արևի տակ, որից նա միայն կենսատու ջերմություն է սպասում:

► Սերն անմեղ մի կիրք է:

► Ճակատագիրն ինձ փրկեց մի վիհից, որպեսզի նետի մի ուրիշ անդունդ:

► Մարդկանց մեծ մասը զգայուն է միայն հինգ կամ վեց զգացումների հանդեպ, որոնց շրջանակում ընթանում է կյանքը և որոնց հանգում են նրանց բոլոր հույզերը: Խլեցեք նրանցից սերն ու ատելությունը, հաճույքն ու ցավը, հույսն ու վախը, և նրանք այլևս ոչինչ չեն զգա:

► Տղամարդու համար, եթե նա մենակ է, հեշտ է խույս տալ հետապնդումից, բայց նրա համար գրեթե անկարելի է անհայտ մնալ, եթե նրան գեղեցիկ կին է ուղեկցում:

► Հանուն ազատության մարդ ոչ մի միջոցի առաջ կանգ չի առնում:

► Կարելի է մխիթարվել չար բախտի պատճառած դժբախտությունից: Ժամանակը մոռացնում է այն և վիշտը մեղմացնում: ► Ճակատագիրը չի կարող այնքան վշտեր պատճառել մեզ, որքան հաճույքներ սերն է պատճառում:

► Իմ ամբողջ կյանքում նկատել եմ, որ երկինքն իր ամենադաժան պատիժներին ենթարկել է ինձ հենց այն րեպեներին, երբ իմ երջանկությունն առանձնապես հաստատուն է թվացել:

► Ես միայն սեր կարող եմ առաջարկել և սիրո մեջ՝ հավատարմություն:

► Ոչ մի բան այնքան ի վիճակի չէ կնոջն արիություն ներշնչելու, որքան իր սիրած տղամարդու անվեհերությունը։

► Ուխտադրժությունը պարգևատրվում է, իսկ հավատարմությանը և հարատևությանը սպասում են լքում ու վհատություն:

► Հայրական սիրտը բնության ստեղծագործության գլուխգործոցն է:

► Խոսքերը չնչին չափով միայն կարող են արտահայտել սրտի զգացումները:

► Ազնիվ արյունը երբեք չի դավաճանում իրեն:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: