Անատոլ Ֆրանս «Թայիս»

► Ոչ մի բան ինքնին գովելի, ամոթալի, արդարացի կամ անարդարացի, հաճելի, տաժանելի, լավ կամ վատ չէ: Միայն մարդկանց կարծիքն է երևույթներին այդ հատկությունները տալիս, ինչպես աղն է համ տալիս ուտելիքներին:

► Դա նույնիսկ անտարակուսելի կլիներ, եթե աշխարհում ընդհանրապես որևէ բան անտարակուսելի լիներ:

► Գործել կամ ձեռնպահ մնալ զուր բան է: Ապրել, թե մեռնել միևնույն բանն է:

► Ես հիրավի հրաժարվել եմ ամեն տեսակի ունայն բաներից, որոնք սովորաբար հուզում են մարդկանց:

► Դա նույնիսկ անտարակուսելի կլիներ, եթե աշխարհում ընդհանրապես որևէ բան անտարակուսելի լիներ:

► Թող ոչ մի բան չշեղի քեզ հոգուդ մասին հոգալուց:

► Դու ննջում ես քո տգիտության մեջ, ինչպես հոգնած շունը` ցեխում:

► Հավասարապես անմտություն է պարսավել ինչպես շներին, այնպես էլ փիլիսոփաներին: Մենք չգիտենք, թե ինչ են շները, և ինչ` մենք: Մենք ոչինչ էլ չգիտենք:

► Մարդիկ տառապում են, որովհետև զրկված են այն բանից, ինչը բարիք է թվում իրենց կամ էլ տիրացած լինելով դրան, վախենում են զրկվել, կամ էլ հանդուրժում են մի բան, որը չարիք են կարծում...

► Արդարև գեղեցկությունն ամենազոր բանն է աշխարհում:

► Եվ այդքան սիրված լինելով, սիրում էր միայն իրեն:

► Սերը համակում է միայն հոգով աղքատներին: Հենց սերն է մարդու թուլության վկան:

► Առաքինության փիլիսոփայությունը տակավին մեռած է այս աշխարհում:

► Անշուշտ ժամանակը ամենևին էլ ռեալ չէ: Այն պարզապես մեր մտքի պատրանքն է: Ուրեմն, եթե գոյություն չունի, ապա ինչպես կարող է մահ բերել ինձ...Իսկ դա նշանակում է, որ հավիտյան պիտի ապրեմ: Ոչ, բայց դրանից եզրակացնում եմ, որ մահս այնուամենայնիվ գոյություն ունի և միշտ էլ եղել է նույնչափ, որքան լինելու է: Ես տակավին չեմ զգում այն, սակայն գոյություն ունի և չպետք է վախենամ նրանից, որովհետև անմտություն է վախենալ մի բանի գալուց, որն արդեն եկել է: Այն գոյություն ունի ինչպես վերջին էջը մի գրքի, որը կարդում եմ, բայց դեռ չեմ ավարտել:

► Աշխարհը լի է սարսափներով ու տառապանքներով, և ով եմ ես, որ գանգատվեմ ու տրտնջամ:

► Երբ խռովք է համակում մեզ, նմանվում ենք հարբած մարդու և օրորվում ենք այս ու այն կողմ, պատրաստ ամեն քայլափոխի խայտառակորեն տապալվել:

► Իր գիտելիքները բազմապատկողը իր վշտերն է բազմապատկում:

► Մահն ինքնին այնքան էլ սարսափելի չէ, կյանքը որքա՜ն ավելի սարսափելի է լինում:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: