Արմենուհի Դեմիրճյան «Հայկ Նահապետ»

► Քո ամեն բազուկը մի մեծ գերան է, դու այնպիսի գործիք ես բռնել, որ մենք մեր կյանքում տեսած չկայինք: Հեռուներից եկել ենք, որ մենք էլ կառուցենք աշտարակը, հասնենք աստվածների մոտ: Ինչո՞ւ ես վախեցնում քո մուրճով:

► Որ չծիծաղենք, ցուրտ  լեռներում ո՞նց կտաքանանք:

► Աստծուն հո չե՞նք քծնելու, նա մեզանից լավ գիտի մեր սրտի գաղտնիքները:

► Աշխարհում ոչ մի անճոռնի բան կանգուն չի մնում:

► Մահվան աչքերի մեջ նայելիս էլ ի՞նչ մեկ լեզու կամ ի՞նչ հասկանալ, մահվան ճիրանների մեջ հայտնվածները միայն մի բան գիտեին՝ անեծք ու հայհոյանք:

► Մեր պաշտպանությունը հարձակո՛ւմը պետք է լինի: Եթե մեր աջ ձեռքը վնասվի, ձախով պիտի կռվենք:

► Ազատ մեռնելը նույնպես երջանկություն է: 

► Դու մոռանո՞ւմ ես, որ ջուր խմողին չեն խանգարում։ Սա դեռ ճակատամարտ չէ, որդի՛ս:

► Հայկի անունը, որ արդեն իսկ զրնգում էր ամբողջ աշխարհում, դարձավ նրա ազգուտոհմի անվանումը՝ հայ, Հայկի անունով կոչվեց նաև մեր երկիրը՝ Հայաստան:

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: