Էդուարդ Ավագյան «Մի կյանքը քիչ է»
2013-11-13 8654
► Մարդիկ այսպես են. Սիրում են իրենց համար սեփական ձեռքերով կուռքեր կերտել և սեփական ձեռքով էլ ջարդուփշուր անել…
► Երբ փրկություն չկա խեղդվողը նույնիսկ ծղոտին է ձեռք գցում…
► Մարդ ամեն ինչ դժվար է ձեռք բերում` ընկեր, բարեկամ, մտերիմ, բայց շատ հեշտ է կորցնում, անչափ հեշտ…
► Առաջին քայլն անելիս մարդն ազատ է: Երկրորդ քայլից նա դառնում է առաջինի ստրուկը…
► Կյանքում իզուր ոչինչ չի լինում …
► Սիրուն կինը աչքի դրախտ է, սրտի դժոխք…
►
-Օ, սարսափելի է, երբ բարեկամները մեզ լքում են, հեռանում են…
-Այդպես չէ: Իսկական բարեկամները մարդու երբեք չեն լքում: Նրանք պարզապես գնում են…
► Մարդ իր ցավի մասին միշտ էլ ցավով է խոսում…
► Մարդիկ կան կյանքում փնտրում են իրենց տեղը, մարդիկ էլ կան` աթոռը…
► Երկրները տարբեր են, ժամանակները նույնպես: Իսկ ազատությունը ձեռք են բերում ոչ թե կրոնի փոփոխությամբ, այլ զենքով, քանզի կրոնը հոգեկան է, իսկ ազատությունը մարմնական: Առանց զենքի ու արյունի ձեռք բերած ազատությունը ողորմության պես բան է և ստրկությունից էլ վատ…
► Հուսահատությունը թույլերի զենքն է, ուժեղների զենքը հույսն է…
► Դատրկությամբ էլ կարելի է կյանքը պռկեպռունկ լցնել…
► Նեղության մեջ մարդն ամեն ինչի էլ ձեռքը գցում է…
► Փող, փող: Ամեն ինչ այս աշխարհում դրանով է չափվում: Ոչ բարեկամ, ոչ ընկեր, ոչ վստահություն: Նա հարուստ է, բայց պայծառ երազներով, ուժեղ բազկով: Միայն այդքանով է հարուստ….
► Պատերազմում հաճախ հաղթում է ոչ թե ուժը. Այլ խորամանկությունը…
► Մարդիկ հաճախ լռում են, երբ խոսք չեն գտնում ասելու: Հաճախ էլ` երբ խոսքը շատ է լինում..․
► Աղոթքով ոչ ոք և ոչինչ չի փրկվել աշխարհում…Խելքով և ուժով է պետք կռվել…
► Պատահումէ նույնիսկ սառը ասված խոսքը կարող է տաքացնել մարդուն…
► Նոր կյանք ստեղծելու համար երբեք էլ ուշ չէ: Հինը փոխելն է ուշ…
Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով:
Դիտեք ավելին Մեջբերումներ Գրքերից բաժնում
մեկնաբանություններ