Էրիխ Մարիա Ռեմարկ «Կյանքը պարտքով»

► Որոշ մարդիկ հեռանում են շատ ուշ, ոմանք էլ` շատ շուտ... պետք է հեռանալ ժամանակին...

► Մարդը, ով դեռ երկար կյանք ունի ապրելու` ժամանաիկի վրա ուշադրություն չի դարձնում` կարծելով, որ մի ամբողջ հավերժություն ունի իր առաջ: Իսկ հետո, երբ սկսում է հաշվել թե ինչքան է նա իրականում ապրել, պարզվում է, որ ընդամենը մի քանի օր, լավագույն դեպքում` մի քանի շաբաթ:

► Ով գիտե, միգուցե կյանքը մեզ տրված է` որպես պատիժ այն հանցանքների համար, որոնք մենք կատարել ենք մեկ այլ աշխարհում:

► Իմ բոլոր սիրեկանների հուշերում ես երիտասարդ կմնամ. ես ավելի ուժեղ կլինեմ այն բոլոր կանանցից, ովքեր ավելի երկար կապրեն նրանց հետ ու ինձնից ավելի ծեր կլինեն:

► Պարզապես մեզնից ոչ-ոք չէր ցանկանում ուրիշի փոխարեն պատասխան տալ...  յուրաքանչյուրը ձգտում էր ստանալ ամեն ինչ` փոխարենը ոչինիչ չտալով...

► Ես ուզում եմ ապրել առանց մտորումների, առանց որևէ խորհուրդ լսելու, առանց նախազգուշացումների: Ապրել այնպես, ինչպես կստացվի:

► Երջանկությունը կարելի տարբեր կերպ ընկալել:

► Կյանքը այդքան էլ լավը կամ վատը չի որքան մեզ թվում է, և վերջնական ոչինչ չկա...

► Ես հիմա երջանիկ եմ, ու իմ համար միևնույն է, արդյոք մենք գիտենք ի՞նչ է երջանկությունը, թե ոչ:

► Ամենահասարակ զգացմունքները ամենաուժեղներն են: Դրանցից մեկն է նաև խանդը...

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: