Շառլ Ազնավուր «Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել»

Երբեք չեմ կարծել, որ մենք կարող ենք նորից հանդիպել, 
Բախտը կամակոր ահա իմ գլխին խաղեր է խաղում, 
Ճակատագիրս սլացքի պահին դադար է առնում, 
      Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել: 
Ծիծաղո՜ւմ եմ ես, բայց և ուզում  եմ միայն քեզ նայել. 
Ամիսն ու տարին դրոշմ են թողնում մարդկանց դեմքերին, 
Բայց դու չես փոխվել, լոկ սանրվածքդ ըստ երևույթին-
      Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել: 
Դե լա՜վ, թողնենք դա, չեմ ուզում բնավ խոսել այդ մասին, 
Ազատությունն իմ շատ եմ սիրում ես: 
Երբ բաժանվեցինք,
Քեզանից հետո չեմ հանդիպել դեռ կյանքիս ուղեկցին,
Գնանք միասին մի բաժակ խմենք, քո մասին խոսենք, 
Հարո՞ւստ ես արդյոք և բավարարված, ինչպե՞ս ես ապրել, 
Փարիզում մենակ: Ամուսնությանդ մասի՞ն ինչ ասեմ.
Քո ծնողները շատ աշխատեցին մեզ լարել իրար դեմ-
      Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել: 
Ո՞վ ինձ կասեր, թե ճակատագիրը հանկարծ մի օր էլ, 
Որտեղից-որտեղ մեզ կկանգնեցներ իրար դեմ-դիմաց.
Ամեն ինչ չէ, որ իր հետ տանում է ժամանակն անցած- 
Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել: 
Հիմա չգիտեմ ինչ խոսքեր ասել, ինչից սկսել, 
Հուշերը մեկիկ ելնում են, հորդում, միտքս պաշարում,
Եվ իր պարտության խորը անդունդից անցյալս է հառնում-
      Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:

Ես չե՛մ մոռացել:
Այն տարիքում, երբ իմ միակ զենքը միայն սիրտս էր, 
Հայրդ, որ ուրիշ ուրիշ մեկին էր տենչում քեզ համար, 
Մեր սերը փշրեց ու մեր աչքերից քամեց արցունքներ,
Ու փնտրեց-գտավ քեզ մի փեսացու իր դիրքին հարմար: 
Դու բանտված էիր, ցանկանում էի քեզ կրկին տեսնել,
Ես անպատասխան բազում նամակներ քեզ ուղարկեցի, 
Շատ տառապեցի, մինչև որ քեզնից հրաժարվեցի- 
      Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:

Ինչ եղանակ էլ ուզում է լիներ, իրար ենք սիրել, 
Սիրո ժամանակ մեզ չեն վախեցրել աշուն թե ձմեռ, 
Գարնանը միշտ էլ մեր քսան տարին կարձագանքի դեռ- 
      Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:

Ժամանակն անցավ, սրճարանն արդեն ուզում են փակել, 
Եկ քեզ ուղեկցեմ փողոցներով այս դատարկ, ամայի, 
Ա յն օրերի պես, երբ տանդ շեմին քեզ գրկում էի- 
      Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:

Շատ ուրախ եմ, որ հաճույք զգացի քո ներկայությամբ,
Ուրիշ եմ հիմա, կարծես մի քիչ խենթ եմ դարձել ես, 
Մարդը հաճախ է ուզում լողանալ իր ջահելությամբ, 
Թե համաձայն ես, կցանկանայի, չեմ ստիպում քեզ,
Նորից հանդիպել, եթե, իհարկե, չես առարկում,
Եթե ազատ ես, ունես ցանկություն և շատ ես ուզում,
Եթե դու ոչինչ չես մոռացել, 
      Ինչպես ես, ե՛ս, որ ոչինչ չեմ մոռացել: