Ֆրանսուա Մորիակ «Իժերի Կծիկը»

► Մի՞թե ես մի ժամանակ եղել եմ ատելությամբ վառված հիվանդագին մի էակ, որ ամբողջ գիշերներ մտածել է ոչ թե հագեցնել իր վրեժը, այլ մտածել է լոկ մի վրեժ ըմբոշխնել:

► Ես իմ ամբողջ կյանքն անցկացրել եմ զոհաբերություներ անելով, որոնց հիշողությունը ինձ թունավորել է, իմ մեջ սնուցել, պարուրել է վիրավորանքի այն զգացումը, որ աճում և ամրանում էր ժամանակի ընթացքում:

► Կան, իհարկե, լավ, համերաշխ ընտանիքներ, բայց երբ մտածում ես, թե ինչքան ընտանիքներ կան, որոնց մեջ այր և կինը ծայր աստիճան ջղայնացնում են միմյանց, խորշում են իրարից, բայց և այնպես ուտում են նույն սեղանի շուրջ նստած, լվացվում են նույն լվացարանից, քնում են նույն վերմակի տակ, ապա պարզապես զարմանալի կգտնես, թե ինչքան մեր մեջ քիչ են ապահարզանները: Ատում են միմյանց և չեն կարողանում պրծնել միմյանցից, այդպես էլ ապրում են մի հարկի տակ…

► Քո մեջ կա ինչ-որ բան, քեզանից բխող ինչ-որ բան, որի նկատմամբ ես ուզում եմ հաղթող հանդիսանալ:

► Նա սիրել չգիտեր, բայց թույլ էր տալիս, որ սիրեին իրեն...

► Ինչքան ավելի էի ես հակված հավատացնելու իմ կարևորությունը, այնքան ավելի դու ջանում էիր ինձ զգացնել իմ ոչնչությունը:

► Նախանձել արհամարհելի մարդկանց. սա մի ամոթալի զգացում է, որ կարող է թունավորել մարդու կյանքը:

► Ես քեզ սիրում էի և պատրաստ էի սիրելու այն ամենը, ինչ կազմում էր քո հոգեկան էությունը:

► Դու մի ժամանակ ինձ փրկեցիր դժեխքից, և դու ինձ նորից վերադարձրիր դժոխք:

► Ապագան նրանցն է, ովքեր փոքր խաղագումարով են սկսում:

► Դուք չեք կարող պատկերացնել տանջանքները ծերունու, որ ոչինչ չի ստացել կյանքից և ոչինչ չի սպասում մահից:

► Այն մարդկանց մոտ, որոնք չգիեն թե ինչ բան է փոխադարձ սերը, կա առանձին հոտառություն, որով նրանք զգում են կրքոտ սերը ուրիշերի մոտ:

► Ես սիրել եմ մի կնոջ, և նա, գուցե, սիրել է ինձ:

► Իսկական չար մարդը բացահայտորեն չի խոսի իր չարության մասին:

► Կնոջ համար կրոնը և գաղափարը միշտ մարմնավորվում են սիրելի կամ ատելի մարդու պատկերի հետ:

► Միայնակ մարդը միշտ չի կարող պահել իր նկատմամբ ունեցած հավատը: Մեզ հարկավոր է, որ մեր ուժին վկա լինի մեկը, որ հասցված հարվածների հաշիվը բռնի, նշի հաջողությունները, անհաջողությունները և մեզ դափնիներով պսակի հաղթանակի օրը:

► Աստված ,նկատի ունեցեք, որ մենք ինքներս չենք հասկանում միմյանց և չգիտենք, թե ինչ ենք կամենում, և որ մենք անհունորեն հեռանում ենք մեր ցանկացածից:-Ս. Թերեզ Դ՛Ավիլա

► Ինչպես ինձ հասցրին մինչև այդտեղ: Չէ որ ես հրեշ չէի:

► Քիչ մարդկանց է հաջողվում իրենց աչքերի առաջ տեսնել իրականությունը, իրենց անցյալի աշխարհը, որ շատերը վերակենդանացնում են միայն երևակայության մեջ, երբ բավական արիություն և համբերություն են ունենում խորասուզվելու հիշողությունների մեջ:

► Չափազանցված սիրալիրությունը բացահայտ նշան է ուխտադրուժ արարքի։

Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: