Գալան «Յար գովքդ անեմ»

Չքնաղ պատկերդ հոգուս մեջ առնեմ,
Սև ու գեղանի աչքերիդ ծովում,
Անդորրս գտնեմ, կարոտս առնեմ,
Վզովդ ընկնեմ, յար գովքդ անեմ...
Սև ու գեղանի աչքերիդ ծովում
Սիրո նավակիս խարիսխը գցեմ,
Ու հավերժ մնամ գովքդ անելու,
Թե որ ուզենաս նույնիսկ քո դռան,
Սիրո պարտեզի սոխակը դառնամ,
Երգեմ, դայլայլեմ, յա'ր, գովքդ անեմ,
Քո այրող սերը, աչքերիդ հուրը,
Իմ սրտին ու հոգուն խառնեմ։
Հոգիս հոգուդ մեջ թող կրակ վառի,
Ու այդ կրակով թող որ ջերմանանք,
Ու իրար ձուլվենք , թեկուզ մոխրանանք,
Հավատա' , հոգ չէ, դա քո կրակն է,
Դա իմ կրակն է, մեր հոգու հուրն է,
Մեր մաքուր սիրո հավերժությունն է...

Չքնաղ պատկերդ հոգուս մեջ առնեմ,
Սև ու գեղանի աչքերիդ ծովում,
Անդորրս գտնեմ, կարոտս առնեմ,
Վզովդ ընկնեմ, յար գովքդ անեմ...

Հեղինակ՝ © Գալան