Ջորջ Օրուել «Անասնաֆերմա»

► Ուրեմն, ընկերներ, ինչ է իրենից ներկայացնում մեր այս կյանքը: Եկեք ծուռ նստենք, բայց շիտակ խոսենք. մեր կյանքը ողորմելի է, տքնաջան և կարճատև: Մենք ծնվում ենք, մեզ մի բուռ լափ են տալիս՝ ինչ է թե շունչներս չփչենք, նրանց, ովքեր ընդունակ են, անխնա բանեցնում են, քամելով ուժերի վերջին կաթիլը, և այն նույն պահին, երբ մեր պիտանիությունը սպառվում է, մեզ հրեշավոր անգթությամբ մորթում են:

► Մեր կյանքի բոլոր չարիքները մարդու բռնակալության հեևանք են։

► Լավագույն մարդը մեռած մարդն է:

► Ամեն երկոտանի թշնամի է։ Ամեն չորքոտանի կամ թևավոր՝ ընկեր է։

► Մարդը միակ արարածն է, որ սպառում է առանց արտադրելու:

► Բոլոր մարդիկ թշնամի են: Բոլոր կենդանիները ընկերներ:

► Մարդն ուրիշ ոչ մի էակի շահ չի հետապնդում, բացի իրենից:

► Մարդու դեմ պայքարելով՝ մենք չպետք է նմանվենք նրան: Անգամ նրան նվաճելով մի որդեգրեք նրա արատները:

► Մարդու որոշիչ հատկանիշը ձեռքն է, չարիք գործելու նրա հարմարանքը:

► Մատաղ սերնդի դաստիարակությունը շատ ավելի կարևոր խնդիր է, քան այն, ինչ կարելի է անել արդեն հասունացածների համար:

► Բոլոր անասունները հավասար են, սակայն որոշ անասուններ ավելի հավասար են, քան մյուսները:

► Դրսի անասունները նայում էին մեկ խոզին, մեկ՝ մարդուն, ապա նորից խոզին ու նորից՝ մարդուն, սակայն անկարող էին արդեն մեկին մյուսից տարբերել։

  Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ՝ դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով: