Գրիգոր Բալասանյան «Ապրելու գաղտնիքը»
2014-03-04 6374
► Պայծառ երազանքներով քայլում ես կյանքի բազում ճամփաներն ի վեր՝ հայացքդ հեռուներին հառած, քայլում ես հաստատուն, ինքնավստահ, ոչ, քեզ թվում է, թե չես քայլում, այլ թռչում ես: Այնպե՜ս թեթև ու հաճելի է կյանքը. աչքիդ միայն ժպիտ ու ծիծաղ են երևում, պայծառ դեմքեր, հաճելի անուններ, բոլորին սիրել ու փայփաել ես ուզում, լավին ու բարուն ես ձգտում: Քայլում ես թեթև, ինքնավստահ ու երբ թվում է, թե տեղ հասնելու վրա ես, հանկարծ ասես փշոտվում է ճամփան, դանդաղում է քայլդ, հայացքդ իջնում է ոտքերիդ տակ, ու դու սարսափով նկատում ես, որ մեծ անդունդ կա քո առաջ. ու զարմացած մտածում ես՝ այդ որտեղի՞ց. եղել է, չե՞ս նկատել, թե՞ նոր երկփեղկվեց հարթ թվացող ճանապարհը: Անդունդը մութ, ահարկու, պետք է հաղթահարել, ուրիշ ոչ մի ճանապարհ: Խարխափում ես թևաթափ, ելք ես փնտրում, կհաջողվի՞ անցնել, թե՞ կուլ կգնաս այդ խոնավ մթությանը...
Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով:
Դիտեք ավելին Մեջբերումներ Գրքերից բաժնում
մեկնաբանություններ