Գի դը Մոպասան «Մի կյանք»
2022-07-17 13037
► Երբ մարդ ծերանում է, չկա ավելի ահավոր բան, քան երբ քիթը խոթում է իր երիտասարդության մեջ:
► Մենք միշտ սխալ կարծիք ունենք մարդկանց մասին:
► Փոքր առվակներից են կազմվում մեծ գետեր:
► Սիրտն ունի խորհուրդներ, ուր չի թափանցում ոչ մի տրամաբանություն:
► Մարդ հուզվում է այն բաներից, որոնք այնքան քաղցր են եղել և չքացել են: Եվ հետո կան անձեր, որոնց մասին մարդ այլևս չի մտածում և որոնց հանկարծ նորից է գտնում: Կարծես նրանց տեսնում է, լսում է, և դա սոսկալի կերպով ազդում է:
► Ես չգիտեմ թե դու ինչ գիտես կյանքի բաներից: Կան խորհրդավոր բաներ, որ խնամքով թաքցնում են տղաներից, մանավանդ աղջիկներից, աղջիկներից, որոնք պետք է մաքուր մնան մտքով, մաքուր և անբասիր մինչև այն ժամը, երբ նրանց կհանձնենք տղամարդու բազուկներին, այն տղամարդու, որը պիտի հոգա նրանց երջանկության համար: Տղամարդն է բարձրացնում այն քողը, որ ձգված է կյանքի քաղցր գաղտնիքի վրա:
► Երբ խնդիրը կյանքի երջանկության վրա է, պետք չէ մտահոգվել դրամական խնդրով:
► Նա դեռևս իր ամբողջ էությամբ չէր ապրում այն խռովահույզ սլացումները, այն խոլ հափշտակությունները, այն խոր հուզումները, որ կարծում էր թե կիրքն է. թվում էր սակայն, որ սկսում էր սիրել նրան, որովհետև երբեմն նվաղումներ էր զգում նրա մասին մտածելով, և նրա մասին մտածում էր անդադար: Նրա ներկայությունը խլրտացնում էր սիրտը. նա կարմրում և գունատվում էր, հանդիպելով նրա մի հայացքին, և սարսռում էր լսելով նրա ձայնը:
► Ուրեմն ամեն ինչ սոսկ տառապանք, վիշտ, դժբախտություն և մահ էր: Ամեն ինչ խաբեություն էր, ամեն ինչ սուտ, ամենքը տառապանք և արցունք էին պատճառում: Որտե՞ղ գտնել մի քիչ հանգստություն և ուրախություն: Թերևս ուրիշ կյանքում: Երբ հոգին կազատագրվեր երկրի փորձությունից:
Հ.Գ. Եթե դուք ունեք մեջբերումներ` դուրս բերված այս գրքից, ապա կարող եք ուղարկել մեզ հետադարձ կապով:
Դիտեք ավելին Մեջբերումներ Գրքերից բաժնում
մեկնաբանություններ