Համո Մուրադյան «Վերջ»

2021-02-21 3336

Արի ծխենք, իմ սիրելի,
Վերջին անգամ, մեր մատներով,
Գուցե լքենք միմյանց այստեղ,
Իրար մաղթենք մնաս բարով:

Շատ քիչ մնաց, երկու րոպե,
Արի մոտս գրկենք իրար,
Սիգարետը դանդա՜ղ հանգում է
Գոնե հասցնենք շնչել իրար:

Վերջանում է սիգարետը,
Արի հասցնենք հրաժեշտ տալ,
մոլորված ու ամպամած ենք
վերջին անգամ ձուլվենք իրար:

Այժմ միայն պինդ փարվիր ինձ,
Իմ թանկ, հոգիս, կյանքիս պարզկա,
ու էլ չասենք "բայց դու ներիր ինձ",
դրա ժամանակը էլ չկա:

Չէ՞ որ էլ չենք գտնում իրար,
Կորցրեցինք մենք քանի՜ անգամ,
Փողոցներում ու մայթերում
Մոլորվեցինք հազա՜ր անգամ:

Վերջին անգամ սրտիս դողը
Ինձնից պոկեմ, հանեմ տամ քեզ,
Որ միշտ հիշես, քեզնով անես
Մոտդ լինեմ՝ քեզնով, քեզ պես։

Էհ, վերջացան սիգարետները,
Չունենք ոչինչ էլ ասելիք,
Ավարտվել են սիրո գույները,
Մեր երկինքն էլ՝ մռա՜յլ, բիծ-բիծ։

Հրեշտակները դաժան եղան,
Ավա՜ղ, մեր դրախտը այրեցին,
Արի փրկվենք մենք վերջնական,
Ես՝ միայնակ, դու՝ առանձի՜ն...

05.07.2020
© Համլետ Մուրադյան

Հեղինակի մյուս ստեղծագործություններն այստեղ:

Դիտեք ավելին Ստեղծագործություններ բաժնում

մեկնաբանություններ