Հասմիկ Մելիքսեթյան «Պայքար»

Ես անզոր եմ փոխել բոլորին,
Ու կամաց-կամաց ինքս եմ փոխվում,
Փոխվում եմ` դառնում ամենքի նման`
Ուրիշի վիշտը էլ ինձ չի տանջում:
Ես անզոր եմ փոխել ամենքին
Ու դառնում եմ ես ամենքից մեկը,
Եսասեր, դաժան, նախանձ, շահամոլ,
Կեղտոտ ու մռայլ ամբոխից մեկը:
ՈՒ աշխարհը մեծ իսկ ես շատ փոքրիկ,
Անցողիկ եմ ես` պիտի հարմարվեմ,
Չարն է տանտերը այս մեծ աշխարհում,
Հյուր եմ աշխարհում` պիտի հարմարվեմ:
Իսկ սիրտս մեծ է, աշխարհից էլ մեծ,
Բոլորի համար զարկում է... զարկում...
ՈՒ ի պատասխան այդ զարկոցների`
Ոչ մի փոխադարձ զարկոց չի զգում:
Կարծես բոլորը ունեն մեկ ՀՈԳԻ,
Բոլորին այդ նույն ՀՈԳԻՆ է բաշխված,
Իսկ ես մեծ սրտով ու իմ ՆՈՐ հոգով,
Կանգնած եմ հիմա բոլորի դիմաց:
Բոլորի դիմաց ու բոլորին դեմ,
Տանջվում եմ` ձգտում բոլորին փոխել,
Փոխել ամենքին... յուրաքանչյուրին,
Ու ՆՈՐ հոգիներ բաշխել բոլորին:
Բայց քայլից քայլ գիտակցում եմ,
Որ ես անզոր եմ փոխել բոլորին,
Ու կամաց կամաց ինքս եմ փոխվում...

Հեղինակ` Հասմիկ Մելիքսեթյան
Սեղմեք այստեղ՝ ստեղծագործությունը Գրքամոլ էջում կարդալու համար: